Παρασκευή 11 Ιουλίου 2008

Τα λόγια καμιά φορά δεν αρκούν.Θέλω να σας μιλήσω και να με ακούσετε,όχι γιατί με τρώει η ματαιοδοξία ,απλά θέλω την προσοχή σας.

Η μουσική με τρώει κάθε μέρα..Τίποτα δεν είναι,χωρίς την μουσική.Και τελικά τι είναι αυτή;Είναι ένα πάθος,μια τρέλα,μια γκόμενα,μια ωδή..Αυτά κι άλλα ασύλληπτα,τρομερά,σπουδαία και μηδέν.5 νότες και ακόμη 5,και πουθενά αλλού.Έχω πετάξει κι έχω ψοφήσει μ' αυτή.Σπουδαία και τρανή.Ασέλγεια μόνο και μόνο που την φέρνω στο στόμα μου..Μια παρθένα που κανένας δεν είναι άξιος για να την αντιμετωπίσει,πάντα είναι αυτή από μπροστά και πάντα από παντού.

Δεν σε φοβάται,αλλά δεν σε τρομάζει κιόλας.Καλοπροαίρετη κι αυθεντική,ασυμβίβαστη και πολύχρωμη,ποτέ δεν σε αρνήθηκε και ποτέ δεν σε ξέχασε..άνθρωπε εγωιστή και τραγικέ ορίστε η λύση.Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο.Είμαστε έτοιμοι να μας ορίσει,είμαστε ζωντανοί αρκετά για να μας μιλήσει;

Πάρτε ένα σφυρί κι ελάτε να με βρείτε.Σας περιμένω,σε περιμένω...Με περιμένουν!

2 σχόλια:

maraki! είπε...

όπως λέει και ο ποιητής: "και δεν ζήτήσαμε τη νίκη,
μοναχα λίγη μουσική.."

Mr_Kite είπε...

Απόλυτα σωστό!

GreekBloggers.com ��������� ��� �������� blogs.
 

blogger templates | Make Money Online