Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010



Πετάω, πετάω!!!  Πετάω;;;

Τι σκατά;! Και όμως μέσα στη παραζάλη της μουσικής απέκτησα τα φτερά μου, αυτά που είχα χάσει από καιρό.

Ένιωθα Θεός κι όχι μόνο. Ένιωθα Θεός πιο δυνατός από κάθε Θεό μαζί.
Από κάτω οι γνωστοί να χειροκροτούν. Μάλλον κάτι περίμεναν. Θυμάμαι δεν τους είχα ρωτήσει αλλά ήμουνα σχεδόν σίγουρος τι ήταν αυτό που περίμεναν. Το χειροκρότημα όλο και δυνάμωνε. Διέκρινα μια αυξανόμενη ανησυχία και μια διάχυτη ανυπομονησία. Ήταν όλα πλέον ξεκάθαρα το τι ήθελαν από μένα. Κι εγώ δεν είχα καμία διάθεση να το καθυστερήσω άλλο. Εξάλλου αυτό ήταν που ήθελα κι εγώ.
Ήμουνα έτοιμος να μπω στη μάχη!

Λίγο πριν το τέλος έριξα μια ματιά προς τον κόσμο. Η εικόνα ήταν συνταρακτική, αλλά ήταν η κατάλληλη για να μας σπρώξει όλους παραπέρα. 

Το σκηνικό παρέπεμπε σε μοντέρνα ρωμαϊκή αρένα με πολύχρωμα φωτορυθμικά φώτα να μας στραβώνουν με το κοινό από κάτω να ζητωκραυγάζει και να επευφημεί. Ταυτόχρονα έβλεπες παντού φλας από φωτογραφικές μηχανές και κινητά στο χέρι. Ένα ήταν σίγουρο, το οπτικοακουστικό υλικό απ' εκείνο το βράδυ θα ήταν πλούσιο!

Ξαφνικά χωρίς καμιά προειδοποίηση αυτή κομματιάζεται, διαλύεται και χάνεται κι από αρένα κάτω στη γη μετατρέπεται σε αρένα πάνω απ' τη γη, μη γνωρίζοντας κανένα χωροταξικό περιορισμό. Κάπου μεταξύ των αχνών συννέφων και του πυκνού δάσους ξετυλίγεται η τελευταία πράξη.
Η προσωπική μου μάχη με τους Θεούς, σκληρή, βίαιη, σφύζουσα και ολοκόκκινη.
Αυτή δεν θα μπορούσε να έχει παρά μόνο μία και μόνο κατάληξη.

Τον ολοκληρωτικό Θάνατό τους.

Ένας Θάνατος που σήμανε την απελευθέρωση, σαν πνεύματα, ανεπεξέργαστων κι ωμών συναισθημάτων, εικόνων και μορφών. Μια σκηνή που συνειρμικά με ταξίδεψε στο μεσαίωνα και στις περιγραφές των κληρικών καθώς έκαιγαν τις μάγισσες..

Αυτή ήταν και η τελευταία εικόνα που θυμάμαι. Εκεί ακριβώς ένιωσα το σπρώξιμο της Μαρίας.
"Σσσσ, πάλι εφιάλτες βλέπεις, έλα ησύχασε.." και με πήρε στη αγκαλιά της.
 Ακριβώς όπως με πήραν στην αγκαλιά τους τα όνειρά μου!

Από 'κει και πέρα ήξερα τι έπρεπε να κάνω.
Το τζάκι είχε προλάβει ν' ανάψει, αυτά που έπρεπε να καούν μπήκαν σε σειρά. Και θα καούν!



 

GreekBloggers.com ��������� ��� �������� blogs.
 

blogger templates | Make Money Online