tag:blogger.com,1999:blog-9034725211761515292024-03-12T20:21:35.535-07:00In Absentia---Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.comBlogger173125tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-90950155733372507052015-01-23T13:07:00.000-08:002015-01-23T13:20:16.866-08:00Επ' ευκαιρία των εκλογών στην Ελλάδα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin7sksYfsqteBLYbY-AgvbeedTRStKka0zYBqhP0e_3Cip3uu0J5Q15z7Gq-Ds7ImThB95mjOyYtwJYfi7D_2sXRyIxCPpcQ9VinSJgVzYTxDjJz4nHX-Kri1TiKaz0qMFsLyq0pvb39bB/s1600/mirror1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEin7sksYfsqteBLYbY-AgvbeedTRStKka0zYBqhP0e_3Cip3uu0J5Q15z7Gq-Ds7ImThB95mjOyYtwJYfi7D_2sXRyIxCPpcQ9VinSJgVzYTxDjJz4nHX-Kri1TiKaz0qMFsLyq0pvb39bB/s1600/mirror1.png" height="289" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
<br />
"Τα παράλογα και τα περίεργα γεγονότα είναι λιγότερο έντονα απ' όσο περιμένουμε και πιο σπάνια απ' όσο φοβόμαστε" μας υπενθυμίζει ο Τάκης Σιδερίδης στο οπισθόφυλλο του Soap Opera.<br />
<br />
Παρακολουθώντας τις εξελίξεις από απόσταση (που επιτρέπει κάποιες ανάσες) και συνδυάζοντας τες με το πιο πάνω, αυτό που φαίνεται να διαμορφώνεται σε επίπεδο ταξικής σύγκρουσης στην ελλάδα θα ακολουθήσει το αντεστραμμένο είδωλο του πάραπάνω αποφθέγματος.<br />
<br />
"Τα παράλογα και τα περίεργα γεγονότα<b> θα</b> είναι <b>περισσότερο έντονα </b>απ' όσο περιμέναμε και <b>πιο συχνά</b> απ όσο θα φοβόμασταν."<b> </b><br />
<br />
<br />
<h3>
<span lang="EL" style="font-size: 11.0pt; font-weight: normal; mso-bidi-font-size: 13.0pt;"><br /></span></h3>
</div>
Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-13219188237314634992013-09-09T05:35:00.004-07:002013-09-09T05:35:48.139-07:00Death from above<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://john-steppling.com/wp-content/uploads/2012/05/Deathfromabove.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="204" src="http://john-steppling.com/wp-content/uploads/2012/05/Deathfromabove.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Θάνατος από ψηλά* μύρισε και πάλι!</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Η "διεθνής κοινότητα", ή όπως θα μπορούσε εύκολα κάποιος να την ονομάσει, η διεθνής συμμορία των διαχειριστών του κεφαλαίου, δημιούργησε όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να βρει πάλι το πάτημα που χρειάζεται για να αμολήσει τα αφηνιασμένα της σκυλιά. Κι όλ' αυτά στο όνομα της (αστικής) δημοκρατίας, της πολυφωνίας και της διαφύλαξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Από πού να ξεκινήσει κανείς για να αποδομήσει τις σαθρές προφάσεις και τα ανύπαρκτα τους επιχειρήματα; Από τον "πορτοκαλί παράγοντα" κατά τη διάρκεια της εισβολής στο <a href="http://www.theguardian.com/commentisfree/2008/feb/10/agentofsuffering">βιετνάμ</a> και τα ολέθρια <a href="http://web.archive.org/web/20100509191150/http://www.publichealth.va.gov/exposures/agentorange/diseases.asp">αποτελέσματα </a>της εκτεταμένης χρήση του (υπολογίζεται ότι οι Αμερικανοί ψέκασαν 80 εκ. λίτρα (!!) από τη συγκεκριμένη ουσία σε 3170 χωριά); Από τα χημικά κατά του Ιράν τη δεκαετία του<a href="http://www.zcommunications.org/cia-files-prove-america-helped-saddam-as-he-gassed-iran-by-matthew-m-aid.html"> 80</a>; Από τα <a href="http://www.huffingtonpost.com/2013/03/10/us-training-syrian-rebels_n_2849426.html">αμερικανικά στρατόπεδα εκπαίδευσης</a> των επίδοξων "αγωνιστών της ελευθερίας και της Συριακής επανάστασης"; Tα παραδείγματα είναι δυστυχώς πολλά και δεν έχει κανένα απολύτως νόημα να συνεχίσω να τα απαριθμώ. Αυτό που εύγλωττα φαίνεται όμως από τα πιο πάνω είναι πως αυτοί που ήταν -και συνεχίζουν να είναι- υπεύθυνοι για την πλήρη αποσταθεροποίηση στην περιοχή αλλά και για την ύπαρξη και την χρήση των συγκεκριμένων χημικών ουσιών έρχονται να δακτυλοδείξουν και να μιλήσουν από μια θέση δήθεν ιδεολογικής και ηθικής ανωτερότητας για: "κατάφωρη παραβίαση των διεθνών συμβάσεων", "για απαράδεκτη και καταδικαστέα χρήση όπλων μαζικής καταστροφής". Κάτι που πριν καλά καλά αποδειχτεί ως τέτοιο, αλαλάζοντας έχουν ήδη προσυπογράψει τα δημόσια κατηγορητήρια, έβγαλαν ήδη τα πορίσματα τους και τα επιχειρησιακά τους σχέδια για βομβαρδισμούς έχουν ήδη προχωρήσει.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Το προκλητικό αλλά και συνταρακτικό επίσης είναι πως η μόνη ένδειξη και η μόνη φωνή από τα Ηνωμένα 'Έθνη σε σχέση με τη χρήση σαρίν ήρθε από το <a href="http://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/uns-carla-del-ponte-says-there-is-evidence-rebels-may-have-used-sarin-in-syria-8604920.html">στόμα</a> της Κάρλα Ντελ Πόντε (μέλος της ανεξάρτητης αρχής των Ηνωμένων Εθνών για τον εμφύλιο στη Συρία) και η αλήθεια δεν είδα εκεί πέρα κανενός το αυτί να ιδρώνει. Ούτε φυσικά των ίδιων των ΗΕ (σαν βασικό όργανο της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ βεβαίως), ούτε του κ. <a href="http://takingnote.blogs.nytimes.com/2013/07/18/yes-we-can-to-yes-we-scan/?_r=0">Yes we Scan</a> (φαντάζομαι οι κόκκινες γραμμές τον Μάη δεν υφίσταντο όπως φυσικά και οι παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου) ούτε του "αριστερού" προέδρου Ολάντ (ο "άνεμος αλλαγής"..όπως θα έλεγαν οι του συ.ριζ.α) και πάει λέγοντας.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Το ζήτημα που εγείρεται είναι άλλο. Ποια επεκτατική ανάγκη εξυπηρετεί ο βομβαρδισμός της Συρίας; Ποια γεωπολιτικά παιχνίδια παίζονται από τα δυο αντιμαχόμενα στρατόπεδα (ΗΠΑ-Ρωσία/Κίνα) μαζί με τους συμμάχους τους και τι προσπαθεί ο καθένας απ' αυτούς να κερδίσει; Αυτές οι ερωτήσεις πρέπει να απαντηθούν γι' αρχή. Όλα τ' άλλα είναι απλά απεγνωσμένες προσπάθειες αποπροσανατολισμού, κοροϊδίας και εμπαιγμού με εκατόμβες θυμάτων και καταρράκτες αίματος στο φόντο!</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Και επιμένω στο πιο πάνω αφού στα πλαίσια της γενικευμένης καπιταλιστικής κρίσης που βιώνουμε τα 5 τελευταία χρόνια, δεν μπορεί παρά το συγκεκριμένο επεισόδιο των ενδοιμπεριαλιστικών συγκρούσεων, εκτός άλλων, να σηματοδοτεί και επίσημα πλέον το τέλος της μεταψυχροπολεμικής πρωτοκαθεδρίας των ΗΠΑ σαν η παγκόσμια ισχυρή ηγεμονική "σταθερά". Δεν μπορεί πλέον μόνη να σηκώσει την παντιέρα του "εκδημοκρατιστή", του "απελευθερωτή" όπως πχ. είχε κάνει στο Ιράκ, όπου ρητά είχε αποφασίσει πως με ή χωρίς την σύμφωνη γνώμη των ΗΕ και με ή χωρίς συμμαχίες η εισβολή θα γινόταν (<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Joint_Resolution_to_Authorize_the_Use_of_United_States_Armed_Forces_Against_Iraq">Οκτώβρης 2002</a>). </span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Και ακόμη και αν συνεχίσει τελικά στο μοναχικό δρόμο των βομβαρδισμών η θέση της αδιαμφισβήτητα πλέον έχει αποδυναμωθεί.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Όλα τα προηγούμενα φυσικά συμβαίνουν στο επίπεδο της βιτρίνας. Από πίσω με ταξική συνέπεια σιγοβράζει το κεφάλαιο (και οι προπαγανδιστικοί του μηχανισμοί) συνεχίζοντας το ολομέτωπο τσάκισμα κάθε μορφής αγώνα και αντίστασης και τον ανηλεή πόλεμο στην εργατική τάξη σε μια προσπάθεια του να αναδιαμορφωθεί και να ανασυγκροτηθεί επιστρέφοντας πίσω στα παραμύθια προ 2008 για "αέναους ρυθμούς ανάπτυξης" κτλ. Πιο συγκεκριμένα αυτό που βιώνει το προλεταριάτο είναι η συνεχής υποτίμηση της αξίας της εργατικής του δύναμης, ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, επαναλαμβανόμενες ενέσεις ρευστότητας τρισεκατομμυρίων στον χρηματοπιστωτικό τομέα εις βάρος των δημοσίων ταμείων, εκφασισμός, θεωρίες των δύο άκρων, δαιμονοποίηση, στοχοποίηση και βίαιη καταστολή (με βάση το δόγμα της "μηδενικής ανοχής") σε οτιδήποτε έρχεται να διαταράξει την κανονική/κανονιστική αφήγηση και πάει λέγοντας.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Για μια μερίδα της εργατικής τάξης αυτό που ξετυλίγεται μπροστά της είναι ξεκάθαρο. Άλλα κομμάτια της παλεύουν να αλλάξουν δέρμα, άλλα σιωπούν, άλλα βλέπουν τον ουρανό και άλλα στέκονται με μίσος στην απέναντι όχθη.</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Οι πόλεμοι, αυτά που συμβαίνουν γύρω μας, στις ζωές μας και αυτά που ενδεχομένως να συμβούν στο άμεσο μέλλον, δεν είναι τίποτα άλλο από τη "δημιουργική καταστροφή" που επιβάλλει σαν αναγκαιότητα ο καπιταλισμός στις κοινωνίες. Αυτό δηλαδή που χρειάζεται για να συνεχίσει να επιβιώνει στις δικές μας πλάτες, στο δικό μας ιδρώτα, στις δικές μας ζωές και τελικά στο δικό μας θάνατο. </span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Ως πότε όμως θα έχουν τα κορμιά και τις ζωές μας σαν δεδομένα; Ως πότε θα υπάρχει αυτή η "εκκωφαντικά" σιωπηρή συναίνεση; Αυτές είναι οι σκέψεις που θα πρέπει να μας απασχολήσουν άμεσα. Ειδάλλως, οι εναλλακτικές είναι περιορισμένες στην εξής μια: Πρόσω ολοταχώς με κεκτημένη ταχύτητα για σύγκρουση με το τρέιλερ που έρχεται κατά πάνω μας! </span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">Άρα είτε θα αλλάξουμε δρόμο και κατεύθυνση παίρνοντας το τιμόνι στα δικά μας χέρια είτε θα ψάχνουμε το "μαύρο κουτί" μέσα στα συντρίμμια. Αν φυσικά μας έχουν μείνει μάτια μετά την σύγκρουση..</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;">*εξαιρούνται φυσικά οι συνεχιζόμενες εναέριες επιδρομές με <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Unmanned_aerial_vehicle#Armed_attacks">drones</a> που φαίνεται δεν έχουν <a href="http://www.policymic.com/articles/16949/predator-drone-strikes-50-civilians-are-killed-for-every-1-terrorist-and-the-cia-only-wants-to-up-drone-warfare">κοπάσει </a>λεπτό εδώ και τουλάχιστον μια δεκαετία..</span><br />
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: Trebuchet MS, sans-serif;"> </span></div>
Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-35535513740525440762012-10-03T09:14:00.003-07:002012-10-03T09:14:38.128-07:00Aphorism No. 20<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZJ6zg2vL2FdZfccD77pouOyE4MrKEKEo74a_bXy7hl9O-IVI0KyHM7KJ8deuHfIRuyL4JnlxGe5Ja09KUIci4SUa3Q0p0j8uh7beV5TyZQQgdHQiSSPltjXyF7hM3Fvzieh7sXBnb_OhM/s1600/adorno.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhZJ6zg2vL2FdZfccD77pouOyE4MrKEKEo74a_bXy7hl9O-IVI0KyHM7KJ8deuHfIRuyL4JnlxGe5Ja09KUIci4SUa3Q0p0j8uh7beV5TyZQQgdHQiSSPltjXyF7hM3Fvzieh7sXBnb_OhM/s400/adorno.jpg" width="375" /></a></div>
<i><br /></i>
<i>'..the straight line is now regarded as the shortest distance between two people, as if they were points.'</i><br />
<span style="font-size: x-small;"> απόσπασμα από αφορισμό Νο. 20, Μinima Μoralia, Τ. Adorno</span><br />
<span style="font-size: x-small;"><br /></span>
<br />
Καμία πολυπλοκότητα καμιά ιστορικότητα. Πού και πώς εξάλλου να χωρέσει ο αναστοχασμός και η διαλεκτική σκέψη σ΄ένα περιβάλλον όπου η κυρίαρχη αφήγηση μιλάει για "καιρικά φαινόμενα", "θυσίες", "για εξ αποκαλύψεως σωτήρες" κτλ.<br />
<br />
Πασχίζουν να μας πείσουν οι αστοί και οι παρατρεχάμενοί τους ότι βρεθήκαμε σ' αυτόν τον κόσμο μέσα από διαδικασίες παρθενογένεσης. Αποκομμένοι από το παρελθόν-άρα και το μέλλον-καταδικασμένοι να ζούμε σ ένα φαύλο προκάτ παρόν, κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους.<br />
<br />
Προφανώς έχουμε βιώσει αναρίθμητες ήττες-σε πολλά επίπεδα, εξού και ο χώρος για την πιο πάνω φλυαρία. Μια φλυαρία φυσικά που δεν βιώνεται απλά ως τέτοια, αλλά και σαν πραγματικότητα (διότι τι άλλο μπορεί να είναι οι ορδές των ανέργων, των μεταναστών, των ανασφάλιστων, των "κολασμένων της γης";;).<br />
<br /> Η εργατική τάξη, είτε αυτή βρίσκεται στα εργοστάσια, είτε στα πανεπιστήμια, είτε στα νοσοκομεία, είτε πίσω από ένα γραφείο εγκλωβίστηκε στα ανιστορικά παραμύθια της νομενκλατούρας, του "θεαματικού", του φασισμού/νεο-ναζισμού και του ρεφορμισμού της ενσωμάτωσης (call me σοσιαλδημοκρατία..).<br />
<br />
Δεν είμαι ούτε αισιόδοξος ούτε απαισιόδοξος για τις εξελίξεις.<br />
<br />
Είμαι όμως ταξικά συνειδητοποιημένος για το ρόλο του προλεταριάτου, σαν ραχοκοκκαλιά της ιστορίας, σαν καταλύτης και σαν διαμορφωτής.<br />
<br />
<span lang="EL" style="font-family: 'Times New Roman', serif;"> Και επιστρέφοντας στην αρχή, συνδυάζοντάς την με την 6η θέση του Μαρξ για τον</span><span lang="EL" style="font-family: 'Times New Roman', serif;"> </span>Φόιερμπαχ<sup><span style="font-size: xx-small;">1</span></sup>, η ανθρώπινη ουσία δεν είναι ούτε πρέπει να καταλήξει αυτιστική, σημειακή. Αντίθετα, είναι <i>'το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων'</i> από τις οποίες καθορίζεται και καθορίζει και σαν τέτοια θα πρέπει να αντιμετωπιστεί και επαναστατικά να μετασχηματιστεί.<br />
<br /><br /><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: x-small;">1.</span> <span style="font-size: x-small;">'..η ανθρώπινη ουσία δεν είναι μια αφαίρεση που ενυπάρχει μέσα στο απομονωμένο άτομο. Στην πραγματικότητά της είναι το σύνολο των κοινωνικών σχέσεων...' Μαρξ, 1845. </span></div>
Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-29713988096303793622012-05-21T15:33:00.000-07:002012-05-21T15:33:19.261-07:00Αγαπημένο χρώμα: Κόκκινο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim58pvvDy5PLUXlraJnhusxCRC28601vbEB4N6WnKBqbKZR5hlFX2CmiEo618q8gWS6drFTmgDzjS57B4r9TrFzWchFpii2Q-8HM6qm9sU8idAGn7W0Cr4WpPMMXvefkgmhLZH7kaIctzx/s1600/arlequin1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim58pvvDy5PLUXlraJnhusxCRC28601vbEB4N6WnKBqbKZR5hlFX2CmiEo618q8gWS6drFTmgDzjS57B4r9TrFzWchFpii2Q-8HM6qm9sU8idAGn7W0Cr4WpPMMXvefkgmhLZH7kaIctzx/s640/arlequin1.jpg" width="467" /></a></div>
<div>
<br /></div>
<div>
Θα μάθεις να χαρμανιάζεις</div>
<div>
στον καπνό της ιστορίας </div>
<div>
<br /></div>
<div>
Θα χασκογελάς όταν θα σου κόβουνε</div>
<div>
το στόμα</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Θα σε ξεθάψουν λίγο πριν να πεθάνεις<br />
<div>
για να ρωτήσουν "Πώς δεν πέθανες ακόμα;"</div>
</div>
<div>
<br />
<div>
<br />
καθώς<br />
<br />
Θα σ' ευλογούν με δοξασίες απ' τον επικήδειο</div>
<div>
του ανθρώπου </div>
<div>
<br class="Apple-interchange-newline" /></div>
</div>
<div>
Κι όταν θα τελέψουν όλα τούτα</div>
<div>
Θα σε ντύσουνε στο "περίπου" (το αγαπημένο σου χρώμα)</div>
<div>
περιμένοντας την επόμενη..</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Φαίνονται καλά προετοιμασμένοι(;), </div>
<div>
το αγαπημένο της χρώμα είναι το κόκκινο..</div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br />
<div>
<div>
<div>
<br /></div>
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
</div>
</div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-12490873560818635312012-01-27T17:04:00.000-08:002012-01-27T17:04:16.881-08:00Άτιτλο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGyUPIMrdTK88sqAlYN9UKqpXVrcsCSal8qz7yF767YPda_a2qapb03HWq0-tzUE3F5b2scgpYdAyhuSaMS7eLxqwU9hdGFjOzaHvAGsD2Q96W-qZYO-v6sP8CX_zLAzGXM-s2pSWSE_yx/s1600/kunstenaar.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhGyUPIMrdTK88sqAlYN9UKqpXVrcsCSal8qz7yF767YPda_a2qapb03HWq0-tzUE3F5b2scgpYdAyhuSaMS7eLxqwU9hdGFjOzaHvAGsD2Q96W-qZYO-v6sP8CX_zLAzGXM-s2pSWSE_yx/s320/kunstenaar.jpg" width="255" /></a></div><br />
<br />
<br />
Θα ήθελα να είχα λέξεις.<br />
Όχι πάρα πολλές<br />
Δυο-τρεις<br />
Τόσες όσες χρειάζονται<br />
Να σου πω όσα άφησα,<br />
φοβούμενος την μυρωδιά σου<br />
<br />
<br />
<br />
</div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-63906654619772595172012-01-06T13:39:00.000-08:002012-01-06T13:46:22.684-08:00MONEY<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgV94CASMPzhAkmicNiBH4NN2Llo45jotrNMfHEFjdbHiVCCDppJ7NYdyQ_cP7bf5lgCUtD37Zt8m4b6JRZJP9ug9_8MbwEf3vreSSfbkBjEoD0dHQ7KAerfwHpK66lCYLMtAKVkWif-NvL/s1600/takis+sideridis.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="color: white;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgV94CASMPzhAkmicNiBH4NN2Llo45jotrNMfHEFjdbHiVCCDppJ7NYdyQ_cP7bf5lgCUtD37Zt8m4b6JRZJP9ug9_8MbwEf3vreSSfbkBjEoD0dHQ7KAerfwHpK66lCYLMtAKVkWif-NvL/s400/takis+sideridis.png" width="265" /></span></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: white;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="color: white;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white;"><br />
</span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div align="JUSTIFY" lang="en-US" style="font-size: 13px; line-height: 18px; margin-bottom: 0in;"><br />
<div align="JUSTIFY" lang="en-US" style="margin-bottom: 0in;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white; font-family: inherit;">To <span lang="el-GR"><b><i>ΜΟΝΕΥ</i></b>, γνήσιο </span>techno <span lang="el-GR">της νουάρ ποντιακής παράδοσης, είναι μια ιστορία από τα παλιά τοποθετημένη στο αόριστο μέλλον της μπαγκαζιέρας μιας XT 650 supermoto, εξιστορημένη με απόλυτη πιστότητα 95%. Πνευματική παρθενογέννηση του άστοργου Τάκη Σιδερίδη, καταδιώκει ευσυγκίνητους μπάτσους, βαποράκια με τσαγανό, πρώην παλαιστές με επιχειρηματικό μυαλό, νομάρχες σκέτους, ένας τραγικός διαγωνισμός ομορφιάς, ακόμη και ρώσους ελεύθερους σκοπευτές με </span><span style="text-align: left;">To </span><span lang="el-GR" style="text-align: left;"><b><i>ΜΟΝΕΥ</i></b>, γνήσιο </span><span style="text-align: left;">techno </span><span lang="el-GR" style="text-align: left;">της νουάρ ποντιακής παράδοσης, είναι μια ιστορία από τα παλιά τοποθετημένη στο αόριστο μέλλον της μπαγκαζιέρας μιας XT 650 supermoto, εξιστορημένη με απόλυτη πιστότητα 95%. Πνευματική παρθενογέννηση του άστοργου Τάκη Σιδερίδη, καταδιώκει ευσυγκίνητους μπάτσους, βαποράκια με τσαγανό, πρώην παλαιστές με επιχειρηματικό μυαλό, νομάρχες σκέτους, ένας τραγικός διαγωνισμός ομορφιάς, ακόμη και ρώσους ελεύθερους σκοπευτές με οικογενειακά ζόρια, ενώ στο μάτι του αναγνώστη μια βαλίτσα με τηλεοπτικά κέρδη, ένα Luger περίστροφο, ένα ημι-αυτόματο PSG 1 και η φρέσκια πένα ενός πόντιου κόνδορα που ψάχνει να τραβήξει από την νεοελληνική έρημο χαρακτήρες και ήρωες με αντίτιμο λογικό. Υπάρχει και μια γυναίκα. Ορφανή. Το τέλος το γνωρίζετε καλά κι ας μη το αναγνωρίζετε, θέμα δικό σας και του ευσυνείδητου εξομολογητή σας , μα τη διαδρομή μέχρι εκεί σίγουρα δεν θα τη λησμονήσετε κι ας μην έχετε πληρώσει για το εισιτήριό σας.</span></span></span><br />
<div align="JUSTIFY" lang="en-US" style="margin-bottom: 0in;"><span style="background-color: black;"><span style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></span><br />
<span style="background-color: black;"><span style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></span></div></div><div align="JUSTIFY" lang="en-US" style="margin-bottom: 0in;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div align="JUSTIFY" lang="en-US" style="margin-bottom: 0in;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: inherit;"><span lang="el-GR">Το </span><b><i>MONEY </i></b><span lang="el-GR">εκδίδεται σε σαμουά χαρτί 80γρ. και εξώφυλλο Modigliani 260γρ. χωρίς αυτιά από δύο σπονδυλωτούς φίλους της <b><i>FORGERY PUBLICATIONS</i></b> χάρη σε έναν τρίτο άσπονδο και τη χρηματοδότηση ακόμη περισσότερων. Διαβάζεται το χειμώνα στο λερναίο μετρό της Θεσσαλονίκης με κονιάκ με μια φλούδα πορτοκάλι και ηλεκτρονικό τσιγάρο, ενώ διατίθεται από κεντρικά βιβλιοπωλεία και περιφερειακούς φίλους προς 4 Ευρώ το αντίτυπο</span></span></div></div><span style="color: white;"><br />
</span><br />
<br />
</div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-91141809331601770972011-12-10T19:45:00.000-08:002011-12-10T19:45:59.822-08:00Πέρασε ο καιρός για επιλογές;;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Every night there is a voice whispering a lullaby in your ear. Sweet, with a velvety texture. You barely even hear it “… <span style="color: red;">the time has passed for choices</span><span style="font-size: small;">!” And then you fall asleep, tired with a weary smile on your face. Yes, you are right. The dystopian, the grotesque, the obscene all condensed into one little touch of the absurd. <o:p></o:p></span></span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> “-You better get up son! Your non-life awaits you. It needs you now, more than ever!” </span></span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipeWgVu7hQ8uXXMPyqnHIY3Mrpb4589ixM27-hAp5qTKEEZpVhXzfWcGf-StKOVMBZQCm2xMlTXmSiu0lhwBobWMk07DzuaSh0IvhfjtfXZFBtu68_GqQp4oF6bM1uvidVeu9gPwfJFVxG/s1600/P1020089-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="245" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipeWgVu7hQ8uXXMPyqnHIY3Mrpb4589ixM27-hAp5qTKEEZpVhXzfWcGf-StKOVMBZQCm2xMlTXmSiu0lhwBobWMk07DzuaSh0IvhfjtfXZFBtu68_GqQp4oF6bM1uvidVeu9gPwfJFVxG/s400/P1020089-2.jpg" width="400" /></a></div><div class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 18px;"> <span style="font-size: x-small;">photo: by MrKite</span></span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="line-height: 115%;"> </span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">Ή</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> </span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">έτσι</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> </span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">μας</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> </span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">έχουν</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> </span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">πει</span><i><span style="line-height: 115%;">(“..the time has passed for choices!”)</span></i><span style="line-height: 115%;">. </span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">Ή καλύτερα εκεί στοχεύουν. Σ’ αυτή καθημερινά την αρένα λοιπόν παίζεται ένα από τα μεγαλύτερα και πιο ύπουλα ίσως «παιχνίδια» που στήθηκαν ποτέ. Πριν προχωρήσουμε λίγο πιο βαθιά, νομίζω οφείλουμε να ξεκαθαρίσουμε μερικές ασάφειες. Για ποιο χρόνο και ποιες επιλογές μιλάμε και ποιοι είναι τελικά αυτοί που «παιδιαρίζουν»(</span><span style="line-height: 115%;">sic</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">). <o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></span></div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> </span><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> Θα ξεκινήσω απ το τέλος. Πόσο βολικό θα ήταν να δακτυλοδείξω , αυτοί, αυτοί κι αυτοί. Για αρκετούς από εμάς είμαι σίγουρος ότι θα ήταν ότι πιο ιδανικό</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;"></span><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> ευχής έργο! Η μετακύληση της προσωπικής ευθύνης<span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EL" style="line-height: 115%;">[1]</span></span><!--[endif]--></span> στον Α και στο Β, είτε αυτοί αντιπροσωπεύουν άτομα είτε θεσμούς είτε συγκεκριμένες καταστάσεις είναι κάτι που έχει γίνει πλέον</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> </span><i><span lang="EL" style="line-height: 115%;">έξις φοβερή,</span></i><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> </span><i><span lang="EL" style="line-height: 115%;">πανταχού παρούσα και τα πάντα πληρούσα</span></i><span lang="EL" style="line-height: 115%;">. </span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">Τόσο το έχουμε συνηθίσει που οτιδήποτε άλλο μας ξενίζει ή ακόμη χειρότερα μας τρομάζει. Ο καθένας το τομάρι του μέχρι σ’ ένα σημείο. Στο σημείο που θα πρέπει να αναλάβεις ευθύνες και να επιλέξεις τον κόσμο μέσα στον οποίο θα κουβαλάς αυτό το τομάρι. Ακούγεται παράλογο (ίσως) για τον κάτοικο της Ανδρομέδας. Για τον γήινο του 21<sup>ου</sup> αιώνα προφανώς όχι. Στο στρεβλωμένο λοιπόν και μπλεγμένο αυτό σκηνικό γυρεύουμε να πάρουμε θέση χάνοντας ήδη όμως ένα μεγάλο στοίχημα. Το στοίχημα της ελευθερίας.</span></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> Πώς όμως φθάσαμε εδώ πέρα; Πώς φθάσαμε δηλαδή να είμαστε τόσο βολεμένα λειψοί; Γιατί δε θέλω να ακούσω κανένα (ο </span><span style="line-height: 115%;">Hobbes</span><span style="line-height: 115%;"> <span lang="EL">εδώ μάλλον θα διαφωνούσε..) να φλυαρεί υπέρ της «φυσικής», της «εγγενούς» -και καλά- του ανθρωπίνου είδους ροπής προς το βόλεμα και την αδράνεια<span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EL" style="line-height: 115%;">[2]</span></span><!--[endif]--></span>. Άρα ναι, έλλειψη πολλών βαθμών ελευθερίας αλλά σαν αποτέλεσμα όχι μιας αόριστης θεωρητικής κατασκευής αλλά μιας άλλης πιο αντικειμενικής και πιο γενικευμένης πραγματικότητας η οποία ταυτόχρονα γεννάει και διαιωνίζει πχ. τις υπόγειες γραμμές παραγωγής στην Κίνα, στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη, 2 παγκόσμιους και αναρίθμητους γνωστούς και άγνωστους πολέμους, τους δηλητηριασμένους επειδή το νερό που έπρεπε να πιούν ήταν μολυσμένο, τον αριθμό αυτών που τους κατέσχεσαν τα σπίτια και τις περιουσίες, αυτούς που δουλεύουν για να επιβιώσουν και όχι για να ζήσουν, αυτούς που γεμίζουν σαν σκουπίδια τους αραχνοΰφαντους και δαφνοστόλιστους λεωφόρους κτλ.. Διότι μπορεί να ακούγονται λίγο άσχετα μεταξύ τους όλα τα προηγούμενα αλλά όλα έχουν ένα κοινό σημείο αναφοράς και μια μεγάλη ζεστή αγκαλιά που τα ενώνει, όπως αυτές που συνηθίζει ο πύθωνας όταν σφιχταγκαλιάζει το θήραμά του. Τον καπιταλισμό και ό,τι αυτός πρεσβεύει πραγματικά, βάζοντας στην άκρη τη βιτρίνα με τις βαρύγδουπες διακηρύξεις του για </span></span><i><span lang="EL" style="line-height: 115%;">«δημοκρατία, ανάπτυξη, εξέλιξη»</span></i><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> στην οποία όλοι</span><span lang="EL"> </span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">ανεξαιρέτως θα συμμετέχουν</span><span lang="EL"> «</span><i><span lang="EL" style="line-height: 115%;">με ισότητα, ισονομία, δικαιοσύνη»</span></i><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> </span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">μπλα μπλα μπλα</span><span lang="EL">.. </span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">Νομίζω όλοι τα έχουμε ακούσει παραπάνω από μια φορά να μην τα επαναλάβω!</span><span lang="EL"><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL"> </span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">Επίσης, θα πρέπει μια που είμαστε εδώ να δούμε πώς εκφράζεται τελικά η σύγχρονη έννοια της ελευθερίας σ’ αυτό το νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης. Πώς ερμηνεύεται και ποιες είναι τελικά οι επιλογές που απομένουν. Είναι νομίζω σαφές πως φορέας της ελευθερίας (ως ιδέας αλλά και ως πραγμάτωσης), μέσα από το οποίο θα οριστεί το πόσο τελικά ελεύθερος είσαι, αποτελείται <i>και </i>από αντικειμενικούς αλλά <i>και </i>από υποκειμενικούς όρους οι οποίοι καθώς εσωτερικεύονται και «στερεοποιούνται» στο επίπεδο της συνείδησης, τροφοδοτούν και δίνουν καύσιμο(ή όχι..) σε κάθε απελευθερωτική αναζήτηση. Έχεις την ελευθερία να επιλέξεις <i>κατά κύριο λόγο</i> μόνο α) μέσω της αναγνώρισης του ποιος είσαι(άρα και τι θέλεις..) β) τι κατέχεις και γ) ποια κουλτούρα και πολιτειακοί/αστικοί νόμοι σε περιορίζουν κάθε φορά. Εδώ νομίζω γίνεται ξεκάθαρο πόσες επιλογές και άρα πόση ελευθερία μας απομένει σήμερα. <o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Ας δούμε λοιπόν πιο λεπτομερώς τους πιο πάνω περιορισμούς.Το τι κατέχουμε, νομίζω το πρόσφατο κίνημα του 99% το αποσαφήνισε σε όσους ακόμη έτρεφαν κάποιου είδους ψευδαίσθηση επ’ αυτού. Η κατηγοριοποίηση όμως με αριθμητικά μόνο κριτήρια είναι και ημιτελής και ανεπαρκής. Ο διαχωρισμός δεν είναι τόσο γραμμικός, ούτε θα μπορούσε να είναι. Τι σημαίνει 99%;; Τίποτα απολύτως αν μείνουμε μέχρι εκεί, αφού μέσα σ’ αυτό το 99% υπάρχουν περαιτέρω «εσωτερικοί» διαχωρισμοί οι οποίοι καθιστούν το εν λόγω σύνθημα αδύναμο και «διάτρητο». Ο διαχωρισμός επαναλαμβάνω με αριθμητικά κριτήρια και όχι πολιτικά είναι ανεπαρκής. Δεν είμαστε το 99%! Είμαστε φύσει, αυτοί που παράγουμε τον πλούτο(αλλά δεν μας ανήκουν τα μέσα παραγωγής του πλούτου), αυτοί που η κοινωνική μας θέση μας τοποθετεί στην βάση μιας πυραμίδας όπου η κορυφή της καρπώνεται την υπεραξία αυτού που εμείς δημιουργήσαμε και δημιουργούμε. Αυτός είναι ο ιστορικός και αντικειμενικός(ταξικός) κοινωνικός διαχωρισμός. Έστω όμως! Η αναγνώριση σαν πρώτο βήμα της ύπαρξης αυτού του ετεροβαρούς και διχασμένου κοινωνικού μοντέλου είναι μια αφετηρία. <o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> Επιπρόσθετα στα προηγούμενα, σ’ αυτά που μπορεί να κατέχει κάποιος συμπεριλαμβάνεται και ο πλούτος της γνώσης είτε αυτή ονομάζεται τεχνική είτε θεωρητική (απολυτήρια, πτυχία, μεταπτυχιακά..). Η προσβασιμότητα όμως, η εκφυλισμένη αξία (ανταλλακτική) τόσο των απολυτηρίων όσο και των πτυχίων (άρα ή σύνδεση τους με την αγορά</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">à</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">ακολουθούν τους νόμους της</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">à</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">μεγαλύτερη ζήτηση και μεγαλύτερη μελλοντική μισθολογική εξασφάλιση</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">à</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> πιο ακριβά πτυχία</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">à</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">πιο λίγοι οι οικονομικά ικανοί να ακολουθήσουν το «χορό») ,καθώς επίσης ο ρόλος των σχολείων και των πανεπιστημίων καθιστούν την απόκτηση μιας οποιασδήποτε μορφής γνώσης και επάρκειας ένα δρόμο γεμάτο εμπόδια, παράδρομους, χαντάκια και αδιέξοδα αποβάλλοντας και αποκλείοντας πολλούς στην πορεία.<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><br />
</span></span></div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> <div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> Το ποιοι νόμοι υπάρχουν, παρά να κάνω αναφορά σε συγκεκριμένο νομικό καθεστώς, είναι πιο σωστό θεωρώ να δούμε ποιος είναι ο εκάστοτε νομοθέτης. Μετά την είσοδο του κοινοβουλίου (κοινοβουλευτική δημοκρατία) στο πολιτικό προσκήνιο-κυρίως μετά τον αγγλικό εμφύλιο δηλαδή- οι νομοθέτες είναι οι «αντιπρόσωποι» του λαού αυτούς δηλαδή στους οποίους παραχώρησε την εξουσία ο λαός πιστεύοντας πως θα τον αντιπροσωπεύουν επάξια στην εξουσία, μιλώντας εδώ κυρίως για τις δυτικές κοινωνίες όπου το καπιταλιστικό μοντέλο ανάπτυξης είναι πλήρως ανεπτυγμένο. Σ’ αυτό το σημείο και σ’ αυτή τη ζεστή φωλιά είναι που γεννιούνται και μεγαλώνουν οι βολεμένες (αφού κάποιος άλλος καλός κύριος/α με προσέχει..) αδρανείς πολιτικά ορδές των ανθρώπων. Είναι πασιφανές όμως ποιος είναι ο διαχρονικός ρόλος των νομοθετών, σε ποιους βάζουν και σε ποιους γυρίζουν την πλάτη, και τι συμφέροντα υπηρετούν με θρησκευτική ευλάβεια. Τα ιστορικά παραδείγματα είναι τόσα πολλά δυστυχώς που δεν έχει νόημα να αναφερθούμε σε κάποιο συγκεκριμένο. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><br />
</span></div><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> Και μας μένει η κουλτούρα και η αυτογνωσία (θα σχολιάσω μόνο τη διαδικασία αυτογνωσίας αφού πιστεύω πως και στο «φολκλόρ» επίπεδο οι συσχετίσεις και τα δεδομένα είναι περίπου τα ίδια). Εδώ είναι που μπαίνουν σαν σφήνα οι θεσμοί (</span><span style="line-height: 115%;">institutions</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">). Για να αναγνωρίσεις που πατάς και τι γουστάρεις, πρέπει να μασήσεις <i>τροφή που ταΐζουν μόνο τα θηρία (Π.Παυλίδης).</i> Σχολεία, εκκλησία, πατρίδα, έθνη, οικογένεια όλα εμποτισμένα με μύθους, μισές αλήθειες, έχθρες και μίση. Και αφού τα μασήσεις καλά-καλά είσαι «ελεύθερος» (και θηρίο!) να βγεις να ψάξεις και συ (όπως τόσοι άλλοι-για να μη νιώθεις και μοναξιά..) να βρεις αυτό που θα σε ολοκληρώσει. Μέσα από το θέσφατο και το αλάνθαστο των θεσμών «μάθαμε» ποιοί είμαστε πριν μάθουμε από τι είμαστε.</span></span><br />
<div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">-Τελικά δε μας είπες! Ποιοι είναι αυτοί;</span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">-Καλά καλά, μισό..!<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> Σκεφτόμουνα τις ανθρώπινες σχέσεις, την αρχέγονη αυτή μεταμορφωτική δύναμη που ασκείται <i>από</i> και <i>σε</i> κάθε άτομο ξεχωριστά έτσι ώστε ταυτόχρονα να <i>ορίζει</i> και να <i>ορίζεται</i> απ’ αυτές. Είτε μέσα από την κατάφαση ενός συμπεριφορικού μοντέλου είτε μέσα από την άρνηση του, οι ανθρώπινες σχέσεις συνεχίζει να τροφοδοτούν με ανεξάντλητη δύναμη το άτομο και την κοινωνία. Μια κοινωνία που σε πείσμα πολλών-κυρίως σύγχρονων κοινωνιολόγων/οικονομολόγων και φιλοσόφων του κώλου- δεν είναι απλά το άθροισμα των μονάδων που την αποτελούν αλλά κάτι πολύ περισσότερο. Είναι αυτό που γεννιέται μέσα από τον κοινό βίο και βίωμα: η ιστορία, είναι η φαντασία, είναι η συλλογικότητα, είναι το παρόν, είναι η αμφισβήτηση, είναι η αγωνία, είναι το πείσμα, είναι η συντροφικότητα, είναι ο αγώνας, είναι η σύγκρουση.. Όλα χαρακτηριστικά της πολυμορφίας και της πολλαπλότητας που χορεύουν το <i>«χορό των μπιζελιών»</i> με το κάθε άτομο ξεχωριστά, ξεπερνώντας έτσι και την αρχική έννοια της πολυμορφίας αλλά και τα ίδια τα άτομα που συμμετέχουν σ’ αυτόν. Καμιά σοβαρή λογικο/φιλοσοφική προσέγγιση δεν μπορεί να δημιουργήσει απόλυτα ορθό και τελικό ερμηνευτικό πλαίσιο. Πάντα έρχεται η επόμενη να δείξει τις αδυναμίες και τα λάθη της. Και όμως τόλμησαν μερικοί γελοίοι να μιλήσουν για το «τέλος της ιστορίας»(</span><span style="line-height: 115%;">Fukuyama</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">) και την απελευθέρωση του ανθρώπου. Αυτοί οι ίδιοι οι οποίοι επένδυσαν (</span><span style="line-height: 115%;">Leo</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">Strauss</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">) στο μύθο μιας χωρίς όρους κοινωνικής συναίνεσης, αυτοί που αποθέωσαν τον ατομισμό, ήρθαν να διακηρύξουν με περίσσιο θράσος το τέλος της επιλογής και παράλληλα το τέλος της κοινωνίας(</span><span style="line-height: 115%;">Maggie</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">). </span></span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> Και ερχόμαστε στο σήμερα μετά από τόσο καιρό να δούμε τι πήγε λάθος και συνεχίζουμε να κοιτάμε με τα μυωπικά γυαλιά όχι της ιδεολογία, όπως ο ποπ-αρτίστας </span><span style="line-height: 115%;">Zizek</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> συνηθίζει να λέει, αλλά μ’ αυτά που εστιάζουν πάνω στο θεαματικό και στο χυδαίο, στο ψόφιο και στο μελλοθάνατο. Το καθησυχαστικό διπλό ελιξίριο που συνδυάζει αρχικά λίγα λεπτά αυταρέσκειας, αυνανισμού και ηδονής (σαδομαζοχιστικής) με σκοπό το νανούρισμα(</span><i><span style="line-height: 115%;">Sleep</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">now</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">in</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">the</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">fire</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">-</span><span style="line-height: 115%;">RATM</span></i><span lang="EL" style="line-height: 115%;">) και τον σάπιο εφησυχασμό. Συνεχίζουμε να κοιτάμε με σφραγισμένα μάτια <i>συνειδητοποιώντας το θέαμα και θεαματοποιώντας τη συνείδηση(</i></span><i><span style="line-height: 115%;">G</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">. </span><span style="line-height: 115%;">Debord</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">).</span></i></span><br />
<br />
<div class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> Εδώ θα κάνω μια μικρή παρένθεση. Η ιστορία δεν τελείωσε επειδή πολύ απλά ακόμα δεν άρχισε<i>(παραφράζοντας τον </i></span><i><span style="line-height: 115%;">Marx</span></i><i><span lang="EL" style="line-height: 115%;">).</span></i><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> Και αυτό φαίνεται κάθε μέρα, σ’ ένα πλανήτη για όλους, «όλοι» πλέον είναι η μειονότητα και η πλειονότητα δεν έχει καν όνομα. Δε θα μιλήσω για την ασυδοσία των λίγων ούτε για τις δομικές αναδιαρθρώσεις της αγοράς που «πρέπει» να γίνουν. Αυτά είναι τα τσιτάτα των απολογητών ενός προ-ιστορικού καταρρέοντος (</span><i><span style="line-height: 115%;">einsturzende</span></i><span lang="EL" style="line-height: 115%;">) κόσμου.<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Θα μιλήσω για την ιστορική συγκυρία, και τα ρήγματα που έχει προκαλέσει σ’ αυτό το χρυσελεφάντινο κοινωνικοοικονομικό οικοδόμημα της αντίφασης, του παραλογισμού και της ανισότητας. Βρισκόμαστε στη μέση μιας βαθιάς συστημικής κρίσης, που δε φαίνεται να εξομαλύνεται στο άμεσο μέλλον. Όλες οι γνωστές λύσεις και τεχνάσματα αποτυγχάνουν το ένα μετά το άλλο αφήνοντας εκτεθειμένους και γελοιοποιημένους όλους τους ειδήμονες και όλους τους γκουρού του οικονομολογισμού. Μέσα σ’ αυτή τη στιγμή είναι που επιτελείται η απομυστικοποίηση και η φανέρωση του γυμνού πλέον ψέματος. Ενός ψέματος που θα πρέπει να πάψει να μας αντιπροσωπεύει και να μας ψευδο-ικανοποιεί σπρώχνοντάς μας παράλληλα να φυσήξουμε το καντήλι του για να σβήσει. Αυτό δε σημαίνει επ’ ουδενί ότι θα σβήσει τελικά! Κάθε άλλο, ιστορικά μας απέδειξε ότι βρίσκει τρόπους να μπαλώνει τις τρύπες και να τα φέρνει βόλτα με το ένα ή τον άλλο τρόπο. <o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Η μοναδική στιγμή που θα σταματήσει να αναπαράγεται και να επιβιώνει είναι όταν θα ξεκινήσει να αναπαράγεται από εμάς μια άλλου είδους πολιτική σκέψη και ένα άλλου είδους κοινωνικό φαντασιακό. Πριν και πάνω όμως απ’ αυτό χρειάζεται να κινητοποιηθούμε, χρειάζεται να σταματήσουμε να παραμυθιαζόμαστε και να ακούσουμε. Να ακούσουμε τις οχλοβοές και τα βογγητά του παρελθόντος και να τα συνδυάσουμε με τον εκμαυλισμό, τον πόνο και την μιζέρια του παρόντος. Μόνο αν βρεθούμε, αν γνωριστούμε και αν ακούσει ο ένας τον άλλο υπάρχει μέλλον. <o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> Για να μιλήσουμε όμως αυτή τη γλώσσα, όπως και με την ίδια την ιστορία της εξέλιξης της γλώσσας </span><span style="line-height: 115%;">per</span><span style="line-height: 115%;"> </span><span style="line-height: 115%;">se</span><span lang="EL" style="line-height: 115%;">, πρέπει επαναλαμβάνω πρώτα να σηκωθούμε από ‘κει που βρισκόμαστε για να περπατήσουμε, να κινηθούμε, να απαιτήσουμε, να φωνάξουμε και να συγκρουστούμε. Οφείλουμε να σαμποτάρουμε την ομαλότητα και να δημιουργήσουμε καινούργια ρήγματα (με καταλήψεις, με γενικές απεργίες, με..) μακριά από συνδικαλιστικές, κομματικές ή όποιες άλλες χυδαίες πολιτικάντικες σκοπιμότητες. Η ιστορική συγκυρία έχει ανοίξει δρόμους και επιλογές οι οποίες μπορούμε-και πρέπει-να αρπάξουμε απ’ τα μαλλιά. <i>Εφορμώντας στον ουρανό</i><span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EL" style="line-height: 115%;">[3]</span></span><!--[endif]--></span> θα γεννιούνται οι καινούργιες ανάγκες και οι αντίστοιχες καινούργιες λύσεις. <o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> Και τέλος, αντιστρέφοντας τον Έλιοτ<span class="MsoFootnoteReference"><!--[if !supportFootnotes]--><span class="MsoFootnoteReference"><span lang="EL" style="line-height: 115%;">[4]</span></span><!--[endif]--></span>, αυτός ο κόσμος δε θα χαθεί με ένα λυγμό αλλά με ένα κρότο!<o:p></o:p></span></span></div><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span lang="EL" style="line-height: 115%;"> Έτσι όπως γεννήθηκε!</span> </span><div><div id="ftn1"><div class="MsoFootnoteText"><span style="line-height: 15px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></span></div></div></div><div> <span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
<br />
<br />
<br />
</span><hr align="left" size="1" width="33%" /> <!--[endif]--> <div id="ftn1"> <div class="MsoFootnoteText"><span style="line-height: 13px;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></span></div></div></div><div><div id="ftn1"><div class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="line-height: 115%;">[1]</span></span><!--[endif]--></span> <span lang="EL">Πρέπει να τελειώνουμε όμως με την έννοια της διαστρεβλωμένης προσωπικής ευθύνης -η οποία δρα και αποτρεπτικά και παραλυτικά με το αυτοενοχικό- για να μπορέσουμε να δούμε λίγο πιο καθαρά μπροστά μας. Και εξηγούμαι. Ο παρών κοινωνικός σχηματισμός και διαστρωμάτωση προαποκλείει κάθε έννοια ενότητας κυρίως αν δούμε ποιοι κατέχουν στα χέρια τους το μεγαλύτερο μερίδιο του παγκόσμιο πλούτου και ποιοι όχι, και άρα με ποιο αντίστοιχο τρόπο διαβαθμίζεται η προσωπική ευθύνη. Με άλλα λόγια παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες μερικών ταχυδακτυλουργών του περιοδεύοντος θιάσου του καπιταλισμού(πχ. <i><u>η ώρα της γης</u></i>-κλείνεις το διακόπτη του ηλεκτρικού για μια ώρα τάχα για να σώσεις τη γη</span><span lang="EL"></span><span lang="EL"> μιλώντας στο υποσυνείδητο: ΕΣΥ να την ΣΩΣΕΙΣ αφού ΕΣΥ την ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙΣ και άρα ΕΣΥ φέρεις ακέραια την ΕΥΘΥΝΗ ) να μας εξισώσουν η πραγματικότητα κάθε φορά θα υπαγορεύει άλλα. Όχι! εγώ και καμπόσοι άλλοι (η πλειονότητα) δεν έχουμε την ίδια ευθύνη με το αφεντικό πχ. </span>S<span lang="EL">. </span>JobbsV<span lang="EL">, </span>W<span lang="EL">. </span>Buffett<span lang="EL">, </span>Murdoch<span lang="EL">, Βαρδινογιάννης, Κόκκαλης, Σιακόλας, Παρασκευαίδης και πάει λέγοντας που, πεινασμένος όντας για κέρδος και άρα επέκταση της επιχειρηματικής του δραστηριότητας, καταπίνει εκθετικά περισσότερους φυσικούς πόρους από ότι ο καθένας μας θα μπορούσε σε καμιά 1500 χρονάκια!!</span><span lang="EL"><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoFootnoteText"><span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="line-height: 13px;">[2]</span></span></span><span lang="EL"> με κοινωνικούς αλλά και ατομικούς όρους </span> </span></span></div><div class="MsoFootnoteText"><span lang="EL"><span lang="EL"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></span></span></div><div id="ftn1"><div class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="line-height: 15px;">[3]</span></span></span> <span lang="EL">Σχόλιο του Μαρξ σε γράμμα του στον </span>Dr<span lang="EL">. </span>Kugelmann <span lang="EL">όσων αφορά την Παρισιανή Κομμούνα, 1871<o:p></o:p></span></span></div></div><div id="ftn2"><div class="MsoFootnoteText"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="MsoFootnoteReference"><span class="MsoFootnoteReference"><span style="line-height: 15px;">[4]</span></span></span><span lang="EL">Από το ποίημα «Οι Κούφιοι Άνθρωποι»</span></span></div></div><br />
</div></div></div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-18311785736796133832011-10-23T06:40:00.000-07:002011-10-23T06:40:27.335-07:00Ο Περισσός περιφρουρεί το αστικό κοινοβούλιο (αναδημοσίευση από blog Κόκκινο Τύπο)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"> <i>Λοιπόν, τα πράγματα είναι εξαιρετικά απλά. Αρκεί ο λαός να βγει στους δρόμους, να περικυκλώσει τη Βουλή ειρηνικά (χωρίς να εμποδίσει τους βουλευτές να προσέλθουν σ’ αυτή) και τότε υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να διαφοροποιηθούν αρκετοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, να καταψηφίσουν το πολυνομοσχέδιο, να πέσει η κυβέρνηση και ν’ αρχίσει μια πορεία αντεπίθεσης για το εργατικό και λαϊκό κίνημα!<br />
<br />
Οχι, δεν είναι οι «αγανακτισμένοι», υπό την καθοδήγηση του ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και άλλων… «ακομμάτιστων» που καλλιεργούν αυτή την αυταπάτη. Αυτοί το δοκίμασαν μια φορά, όταν ψηφιζόταν το Μεσοπρόθεσμο, είδαν το αποτέλεσμα, οπότε δεν τους πολυπαίρνει να πουν το ίδιο. Αυτή τη φορά η σκυτάλη πέρασε στις δυνάμεις του Περισσού. <a href="" name="more"></a> </i> <i><br />
<br />
Η αποστολή ανατέθηκε στο ΠΑΜΕ που ανακοίνωσε για την Πέμπτη «περικύκλωση της Βουλής από όλες τις μεριές». Το κάλεσμα τα έβαλε όλα στον ντορβά. Από τη μη ψήφιση του πολυνομοσχέδιου μέχρι τη… «λαϊκή εξουσία» του Περισσού. </i> <i><em>«Να βουλιάξει η Αθήνα, το Σύνταγμα, όλοι οι χώροι γύρω από την Βουλή. Οργανωμένα, συντονισμένα. Να πάρει ο λαός στα χέρια του τη ζωή του, να σταθεί όρθιος. Τώρα αγώνας να ανατραπούν τα αντεργατικά σχέδια της κυβέρνησης. Κάτω η κυβέρνηση της πλουτοκρατίας. Τώρα αγώνας για αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Αγώνας για ανατροπές στους συσχετισμούς δύναμης, ο λαός να αναδείξει τη δική του εξουσία».</em><br />
<br />
Επειδή, όμως, άρχισαν να γράφονται και να λέγονται διάφορα, ότι δήθεν ο Περισσός θα προσπαθήσει να εμποδίσει τους βουλευτές να φτάσουν στη Βουλή, ανέλαβε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους η Παπαρήγα, με μια συνέντευξη Τύπου που οργανώθηκε στο πόδι την περασμένη Δευτέρα (είναι χαρακτηριστικό ότι η συνέντευξη περιλάμβανε μια δήλωση της Παπαρήγα και μόνο δυο δημοσιογραφικές ερωτήσεις). </i> <i><br />
<em><br />
«Να ξεκαθαρίσω το εξής: Η περικύκλωση και ο αποκλεισμός της Βουλής που έχει αποφασιστεί από συνδικάτα και άλλες οργανώσεις, και τον οποίο στηρίζουμε και θα στηρίξουμε, <strong>δεν έχει καμία σχέση με την παρεμπόδιση των βουλευτών να μπουν στη Βουλή</strong>. Εχει ένα και μοναδικό σκοπό: <strong>Οσο γίνεται περισσότεροι βουλευτές να καταψηφίσουν το πολυνομοσχέδιο.</strong> Αυτό μας ενδιαφέρει», </em></i> <i>είπε η Παπαρήγα. Και για να τονίσει το τελευταίο, το επανέλαβε: <em>«Αυτός είναι ο ρόλος του αποκλεισμού της Βουλής. <strong>Να προκύψει ένα πλειοψηφικό -όσο γίνεται περισσότερο- "ΟΧΙ</strong>". Και τότε η πτώση της κυβέρνησης θα έρθει κάτω από τη λαϊκή πίεση».</em><br />
<br />
Διείδε, λοιπόν, ο Περισσός δυνατότητα ανατροπής της κυβέρνησης από τους ίδιους τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Και ανέθεσε «στο λαό» το καθήκον, με την απολύτως ειρηνική παρουσία του, να ασκήσει πίεση σ’ αυτούς τους βουλευτές </i> <i><em>«οι οποίοι φοβούνται το πολιτικό κόστος, φοβούνται τον κόσμο που τους αντιμετωπίζει αρνητικά»</em>, όπως χαρακτηριστικά είπε η Παπαρήγα, η οποία μιμούμενη τον Τενγκ-Χσιάο-Πινγκ («άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, το ίδιο κάνει, αρκεί να πιάνει ποντίκια»), συμπλήρωσε ότι <em>«για όποιο λόγο και αν ξεκινήσει κανείς (σ.σ. βουλευτής), αυτή τη στιγμή το λαό τον βοηθάει η καταψήφιση του πολυνομοσχεδίου».<br />
</em><br />
Υπήρχε, αλήθεια, περίπτωση να υπάρξουν τόσοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έτοιμοι να ρίξουν την κυβέρνηση; Είχε διαφανεί κάτι τέτοιο; Δεν θα σας πούμε τις δικές μας εκτιμήσεις, θα παραθέσουμε την εκτίμηση του «Ριζοσπάστη», που έγραφε την περασμένη Πέμπτη: <em>«Στο εσωτερικό της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ και κάτω από την πίεση του λαού, συνεχίζονται το θέατρο και οι ελιγμοί των “διαφωνούντων” ενόψει και της σημερινής ψηφοφορίας επί των άρθρων του πολυνομοασχεδίου». </em>Θέατρο, ελιγμοί και διαφωνούντες εντός εισαγωγικών, λοιπόν. Και σωστά. Τότε από πού συνήγαγε η ηγεσία του Περισσού τη δυνατότητα για<em> «ένα πλειοψηφικό –όσο γίνεται περισσότερο– "ΟΧΙ"»</em>; Οταν το περασμένο καλοκαίρι, τότε που ψηφιζόταν το Μεσποπρόθεσμο, έλεγαν το ίδιο οι Συριζαίοι και λοιποί «αγανακτισμένοι», ο Περισσός τους ειρωνευόταν ότι σπέρνουν αυταπάτες, ότι ωραιοποιούν την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ. Τώρα γιατί επέλεξαν να κάνουν ακριβώς το ίδιο;<br />
<br />
Η απάντηση είναι απλή. Εκαναν το ίδιο, έσπειραν αυταπάτες ότι με μαζική περικύκλωση της Βουλής μπορεί να τρομάξουν κάποιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και έτσι να καταψηφιστεί το νομοσχέδιο και να πέσει η κυβέρνηση (ποτέ προηγούμενα ο Περισσός δεν έριξε το σύνθημα «κάτω η κυβέρνηση»), γιατί </i> <i><strong>βρίσκονταν σε συνεννόηση με την κυβέρνηση να περιφρουρήσουν αυτοί τη Βουλή αντί για τα ΜΑΤ</strong>, ώστε να λειτουργήσουν σαν ασπίδα του αστικού κοινοβούλιου. Για να παίξουν αυτό το ρόλο χρειάζονταν και το ανάλογο ιδεολόγημα. Και το βρήκαν στις ανύπαρκτες δυνατότητες να υπάρξουν αρκετοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που θα καταψηφίσουν το νομοσχέδιο. Ο «Ριζοσπάστης» μιλούσε για θέατρο και ελιγμούς και ψευτο-διαφωνούντες και η Παπαρήγα μιλούσε για βουλευτές που φοβούνται την οργή του λαού και είναι έτοιμοι να καταψηφίσουν το πολυνομοσχέδιο, έτσι και δουν εκατοντάδες χιλιάδες να περικυκλώνουν ειρηνικά τη Βουλή και χωρίς να εμποδίζουν την προσέλευση των βουλευτών, όπως είχαν αποπειραθεί (ανεπιτυχώς) οι αγανακτισμένοι το καλοκαίρι. Γι’ αυτό και δεν είπαν καμιά κουβέντα για τους τοίχους από σίδερο και πλεξιγκλάς που έστησαν οι μπάτσοι.</i></div><div style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"> </div><div style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"> <i> Το ότι υπήρξε προσυνεννόηση με την κυβέρνηση αποδεικνύεται από τα ίδια τα γεγονότα. Αλλωστε, στην πολιτική αυτά τα κομπρεμί δεν γίνονται με έγγραφες συμφωνίες. Συμπεραίνονται από την εξέλιξη των γεγονότων.<br />
<br />
Την Τετάρτη, πριν ακόμα ξεκινήσει η πορεία του ΠΑΜΕ, μια ογκώδης ομάδα ροπαλοφόρων έφυγε και πήγε και στήθηκε περιμετρικά της Βουλής (στη Β. Σοφίας μέχρι τον αστυνομικό φράχτη και σε όλο το μήκος της Αμαλίας μέχρι το Ζάππειο). Είχαν πλάτη προς τη Βουλή και μέτωπο προς το δρόμο, δείχνοντας έτσι ότι σκοπός τους ήταν να περιφρουρήσουν τη Βουλή και όχι τη διαδήλωση. Εμειναν εκεί όχι μόνο όσο περνούσε η διαδήλωση του ΠΑΜΕ, αλλά και μετά όσο περνούσαν οι άλλες ογκωδέστερες διαδηλώσεις. Κάποια στιγμή φαίνεται ότι είδαν τα σκούρα και αποφάσισαν να φύγουν. Αμέσως στη θέση τους κατέβηκαν τα ΜΑΤ που μέχρι τότε ήταν εξαφανισμένα! Αλλαγή φρουράς!</i> <i><br />
<br />
Η Τετάρτη ήταν η πρόβα τζενεράλε για την Πέμπτη. Την Πέμπτη ξεκίνησαν πουρνό-πουρνό. Από τις 9 είχαν στήσει τις φρουρές, πιο ενισχυμένες από την Τετάρτη. Βρέθηκε μάλιστα εκεί και η Παπαρήγα, σαν επιθεωρητής των ταγμάτων. Και πάλι πλάτη στη Βουλή και μέτωπο προς το δρόμο. Και τσαμπουκάς αυτή τη φορά, καθώς ο κόσμος που μαζευόταν στην Αμαλίας ήταν του ΠΑΜΕ, οπότε θεωρούσαν πως είχαν μεγάλη δύναμη πυρός. Ολοι οι υπόλοιποι περιορίστηκαν με τον τσαμπουκά στο κάτω τμήμα της πλατείας, στη Φιλελλήνων και τους κάθετους δρόμους. Η Αμαλίας μέχρι τη Β. Σοφίας και την αρχή της Πανεπιστημίου ανήκε στις δυνάμεις του Περισσού, ενώ τα ΚΝΑΤ με κράνη στο κεφάλι και παλούκια στον ώμο στέκονταν στη θέση που τις άλλες φορές στέκονταν τα ΜΑΤ. Ρουθούνι ΜΑΤατζή δεν φάνηκε στο χώρο που ήταν το ΠΑΜΕ. Βρίσκονταν ψηλά στο προαύλιο της Βουλής και διασκορπισμένοι ανά διμοιρίες σε χώρους έξω από τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ (Βουκουρεστίου, Ερμού, Μητροπόλεως και αλλού).</i> <i><br />
<br />
Αλήθεια, πώς ήξερε η ηγεσία της Αστυνομίας ότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος από τις δυνάμεις του Περισσού και απέσυρε ολοσχερώς τις δυνάμεις της από το χώρο γύρω από τη Βουλή; </i> <i><strong>Είναι δυνατόν ο οποιοσδήποτε αξιωματικός να πάρει τέτοια πρωτοβουλία απόσυρσης των δυνάμεων, χωρίς να έχει προηγηθεί συνεννόηση (σε πολιτικό επίπεδο μάλλον) και να έχουν δοθεί διαβεβαιώσεις από την ηγεσία του Περισσού</strong>; Πότε φάνηκαν ΜΑΤ; Οταν η περιφρούρηση των ΚΝΑΤ, παρά τις κυκλωτικές κινήσεις που επιχείρησε, παρά τα κεφάλια που άνοιξε (ακόμη και ανθρώπων που δεν είχαν καμιά σχέση με τη σύγκρουση), δεν μπόρεσε ν’ αντέξει τις επιθέσεις από μερικές εκατοντάδες νεολαίους, που φάνηκαν πιο έμπειροι στις οδομαχίες, και χρειαζόταν ενισχύσεις. Τότε εμφανίστηκαν τα ΜΑΤ και καθάρισαν την πλατεία Συντάγματος και τους γύρω δρόμους, δημιουργώντας έναν προστατευτικό κλοιό περιμετρικά της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ. Δηλαδή,<strong> είχαμε τον Περισσό να περιφρουρεί τη Βουλή, το σύμβολο της αστικής εξουσίας, και τα ΜΑΤ να περιφρουρούν τον Περισσό!</strong><br />
<br />
Πολύ πριν την προγραμματισμένη ώρα λήξης της συγκέντρωσής τους, μάλλον επειδή διαπίστωσαν ότι η εικόνα αυτή τους εξέθετε ακόμα και στα μάτια των οπαδών τους, αποφάσισαν να αποχωρήσουν, ενώ τα ΜΑΤ τους συνόδευσαν μέχρι την Ομόνοια. Ταυτόχρονα, άλλες διμοιρίες έκαναν «σκούπα» στην πέριξ του Συντάγματος περιοχή και έδιωξαν με τη βία όλο τον κόσμο που βρισκόταν εκεί, ακόμη και μπλοκ οργανώσεων και σωματείων. </i> <i><strong>Για την Αστυνομία, νόμιμη συγκέντρωση ήταν μόνο αυτή του Περισσού. Οι άλλες ήταν παράνομες και τις διέλυσε.</strong><br />
<br />
Ισως κάποιοι να θεωρήσουν αυτή την εικόνα (τα ΚΝΑΤ να περιφρουρούν τη Βουλή και τα ΜΑΤ να περιφρουρούν τα ΚΝΑΤ) σουρεαλιστική, όμως δεν είναι. </i> <i><strong>Είναι τα καλύτερα αποκαλυπτήρια μιας πολιτικής αστικής-αντιδραστικής μέχρι το μεδούλι. Ο ψευτοεπαναστατισμός τους στα λόγια καταρρέει, όταν έρχεται η ώρα της πρακτικής πολιτικής, ιδιαίτερα σε κρίσιμες πολιτικά στιγμές.</strong></i> </div><h3 style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"> <i>Πέταξαν το νεκρό τους στα σκυλιά</i></h3><div style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"> <i> Ενα 53χρονο στέλεχος του ΠΑΜΕ εξέπνευσε την Πέμπτη από ανακοπή καρδιάς, μετά από εισπνοή χημικών, όπως δήλωσαν οι ίδιοι οι σύντροφοί του. Κι αντί η ηγεσία του Περισσού να ξεσηκώσει τον κόσμο, η Παπαρήγα εμφανίστηκε στη Βουλή σαν να μην τρέχει τίποτα, είπε ότι ο άνθρωπος μπορεί να είχε και κάποιο πρόβλημα και ότι πέθανε και πάνω στη σύγκρουση, αφήνοντας να εννοηθεί ότι πέθανε πάνω στη σύγκρουση των ΚΝΑΤ με ομάδες νεολαίων που επιτέθηκαν στην περιφρούρηση της Βουλής από τον Περισσό.<br />
<br />
Λίγο πριν την Παπαρήγα, στελέχη του ΛΑΟΣ και της ΝΔ μιλούσαν μέσα στη Βουλή για «έγκλημα των κουκουλοφόρων», χωρίς κανένας από τον Περισσό να κάνει οποιαδήποτε διόρθωση. «Η ωμή βία των κουκουλοφόρων κόστισε την ζωή ενός συνανθρώπου μας», δήλωσε και ο Σαμαράς, παίζοντας στο ίδιο ταμπλό. Τα ίδια υπαινίχτηκε, με πρόστυχο τρόπο, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του Περισσού, σε ανακοίνωση που εξέδωσε αργότερα, στην οποία μιλούσε για «δολοφονική επίθεση κατά της συγκέντρωσης του ΠΑΜΕ» από «οργανωμένες ομάδες σε διατεταγμένη αποστολή και αναρχοφασιστοειδή», αφήνοντας να εννοηθεί (χωρίς και να το λένε) ότι σ’ αυτή την επίθεση οφείλεται ο θάνατος του συνδικαλιστή τους. Ενάντια στην κυβέρνηση και την αστυνομία δεν λένε ούτε λέξη! Πετάνε το νεκρό τους στα σκυλιά, προκειμένου να δικαιολογήσουν το βρόμικο προδοτικό ρόλο που έπαιξαν τη συγκεκριμένη μέρα, περιφρουρώντας το αστικό κοινοβούλιο από τους διαδηλωτές.</i> </div><div style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"> <i><br />
</i> </div><i style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;">Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Υγείας, ο νεκρός πέθανε από ανακοπή καρδιάς και <strong>δεν έφερε κανένα τραύμα</strong>. Σύμφωνα δε με την ανακοίνωση της Αστυνομίας, αυτός μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο που η ίδια η Αστυνομία κάλεσε από το Ζάππειο, δηλαδή εκατοντάδες μέτρα μακριά από το χώρο των επεισοδίων. Οι ίδιοι οι σύντροφοί του δήλωσαν σε δημοσιογράφους ότι ένιωσε δυσφορία από τη ρίψη χημικών (οι δηλώσεις αυτές μεταδόθηκαν από κανάλια και σάιτ). Χημικά, όμως, ρίχνει μόνο η Αστυνομία. Ας αφήσουμε που ο χώρος ήταν πηγμένος στα χημικά από τις επιχειρήσεις της προηγούμενης μέρας.<br />
</i><h3 style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"> <i>Εχθροί του λαού</i></h3><i style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"> Για μια φορά ακόμη, αντιστρέφεται η πραγματικότητα και τοποθετείται με το κεφάλι κάτω. Για μια φορά ακόμη, ντροπιασμένες αντιλήψεις μετατρέπονται σε ιδεολογήματα και με τη μορφή προπαγανδιστικού ενέσιμου διαλύματος καταβάλλεται προσπάθεια να εγχυθούν μέσα στο κίνημα.<br />
<br />
Εχουμε ένα μείζον πολιτικό γεγονός; ένα κόμμα, που καμώνεται ότι είναι επαναστατικό, αναλαμβάνει να περιφρουρήσει το αστικό κοινοβούλιο, μη τυχόν και ξεσπάσει πάνω του η οργή των απεργών-διαδηλωτών. Το κάνει σε πλήρη συνεργασία με την κυβέρνηση, η οποία αποσύρει την Αστυνομία από τις συνήθεις θέσεις της, τις οποίες καταλαμβάνουν ορδές κρανοφόρων και ροπαλοφόρων μελών του εν λόγω κόμματος. Ακόμη και η θέση τους υποδηλώνει το ρόλο τους: πλάτη στη Βουλή - μέτωπο στους διαδηλωτές.<br />
<br />
Αντί, λοιπόν, να έχουμε ομόφωνη, μαζική καταγγελία αυτού του κόμματος και του αστικού-χωροφυλακίστικου ρόλου που ανέλαβε να παίξει, αντί αυτό το κόμμα να στιγματιστεί ως εχθρός του λαού και προστάτης του αστικού συστήματος εξουσίας, ορισμένοι προχωρούν σε καταγγελίες μιας μερίδας διαδηλωτών που συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις καταστολής αυτού του κόμματος, ενώ άλλοι τηρούν ίσες αποστάσεις.<br />
<br />
Ομως, εν προκειμένω έχουμε γεγονότα έναντι των οποίων δεν χωρούν ίσες αποστάσεις. Μπορεί κανείς να έχει οποιαδήποτε άποψη για την τακτική ορθότητα των επιλογών του συγκεκριμένου κομματιού των διαδηλωτών, να κρίνει έτσι ή αλλιώς τη σκοπιμότητα κάθε ενέργειας, όμως αυτό αφορά μια συζήτηση μέσα στο κίνημα και με όρους κινήματος. Αντίθετα, το κόμμα που περιφρουρούσε τη Βουλή, ανεξάρτητα από την κοινωνική του σύνθεση (η οποία, άλλωστε, δεν είναι περισσότερο εργατική ή λαϊκή από την κοινωνική σύνθεση των «καθαρόαιμων» αστικών κομμάτων), ανεξάρτητα από το βερμπαλισμό με τον οποίο επενδύει τον πολιτικό του λόγο, ενήργησε ως εχθρός του λαού, αναλαμβάνοντας –με σαφή και απροκάλυπτο τρόπο– καθήκοντα δύναμης καταστολής του συστήματος.<br />
<br />
Εν προκειμένω, λοιπόν, δεν χωρούν συμψηφισμοί. Δεν μπορείς να συγκρίνεις κονωνικά και πολιτικά ανόμοιες συμπεριφορές. Δεν μπορείς να εξισώνεις τα όποια (υπαρκτά ή ανύπαρκτα ή διογκωμένα) προβλήματα στο εσωτερικό ενός κινήματος με τις αντιθέσεις αυτού του κινήματος με τους εχθρούς του στον τομέα της καταστολής, είτε πρόκειται για τις επίσημες δυνάμεις καταστολής του κράτους είτε για «εθελοντές» κομμάτων όπως ο Περισσός. Πρέπει, καταρχήν, να ξεχωρίσουμε τις διαφορετικές ποιότητες και μετά να κάνουμε την όποια συζήτηση στο πλαίσιο της «ποιότητας-κίνημα».<br />
<br />
Οι καταγγελίες για «δολοφονική επίθεση κουκουλοφόρων» ή οι ίσες αποστάσεις αποτελούν βούτυρο στο ψωμί της ηγεσίας του Περισσού, η οποία βρέθηκε στριμωγμένη και προσπαθεί να κρύψει τις πομπές της. Ακόμη και το θάνατο του δικού τους στελέχους, που αποδεδειγμένα δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με τη σύγκρουση ΚΝΑΤ-διαδηλωτών, προσπαθούν να τον φορτώσουν σ’ αυτή τη σύγκρουση, βγάζοντας λάδι την κυβέρνηση. Ασελγούν πάνω σ’ έναν δικό τους νεκρό, σε μια προσπάθεια να αποφύγουν το καίριο ερώτημα («γιατί περιφρουρούσατε τη Βουλή από το λαό;») και να μουτζουρώσουν την εικόνα που είδε όλος ο κόσμος: οι δυνάμεις καταστολής του Περισσού περιφρουρούσαν τη Βουλή και οι δυνάμεις καταστολής του κράτους περιφρουρούσαν τον Περισσό.<br />
<br />
Στο θέμα θα χρειαστεί να επανέλθουμε, γιατί το θεωρούμε (και είναι) μείζονος σημασίας.<br />
</i> <i style="font-family: "Courier New",Courier,monospace;"> </i><br />
<a href="http://kokkinostupos.blogspot.com/2011/10/blog-post_6073.html#more">http://kokkinostupos.blogspot.com/2011/10/blog-post_6073.html#more</a></div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-67398415295064916122011-09-26T06:02:00.001-07:002011-09-26T06:02:44.405-07:00Σπάμε τα τείχη της σιωπής<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><iframe width="400" height="290" src="http://www.youtube.com/embed/DUCyKRrCqDY" frameborder="0" allowfullscreen></iframe><br />
</div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-52373309024697626392011-09-25T13:55:00.000-07:002011-10-06T11:17:59.274-07:00Ήρθε το φθινόπωρο<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipYAQdRQfE8B3_nFy-7LBAtvdv8O1ABcl33wuQFRQxEHEmoyM4bLRdgDqoC30l7JWhasoxMjiowDxfuqIqsGpZujejlKIq_XOwGK9Ua5Xuohq2-jL1F2QYMTgzerGu0dUm46XqQIBChyphenhyphenxb/s1600/Black-Autumn.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEipYAQdRQfE8B3_nFy-7LBAtvdv8O1ABcl33wuQFRQxEHEmoyM4bLRdgDqoC30l7JWhasoxMjiowDxfuqIqsGpZujejlKIq_XOwGK9Ua5Xuohq2-jL1F2QYMTgzerGu0dUm46XqQIBChyphenhyphenxb/s400/Black-Autumn.jpg" width="400" /></a></div><div style="text-align: left;">Μαύρο φαλιμέντο που στάζει σαν αίμα που πήζει</div><div><br />
</div><div>"Ανασαίνεις κάθε πρωί μεσημέρι και μπορεί και λίγο το βράδυ</div><div>Γυρεύεις τα ταξίδια για αρχή. Μετά ψάχνεις τα ταξίδια του μυαλού</div><div>Μετά απλά σταματάς ξεθεωμένος </div><div>Μυρίζεις χασίσι ξανά παρέα με τα ξερατά του προηγούμενου βραδιού" </div><div><br />
</div><div>Μια στιγμή με φωνές και τσιρίδες αρκεί για να σταματήσει η μουσική</div><div>"Ποια μουσική;" θα σου πει ο άλλος. Εδώ το μόνο που έχουμε είναι κλαγγές πολέμου</div><div>σε φθινοπωρινά σκηνικά με κίτρινες σκισμένες σάρκες</div><div>Και τα όρνεα;;</div><div>Χμμμ.. κοίτα πάνω και προσευχήσου. Μπορεί κάτι να πετάει και για μας! </div><div><br />
</div><div><br />
</div><div><br />
</div><div><br />
</div><div><br />
</div><div><br />
</div><div><br />
</div><div></div><div><br />
</div><div><br />
</div><div> </div><div></div></div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-3490115377827912522011-08-15T01:30:00.000-07:002011-08-15T01:30:44.053-07:004/4<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6eqk-JEFtUbJMSmrhwMSrVSCwssFETgHswXXHmZoucvzTni7621FH5AQ9fJUOrNJjCjaI5IVPBn1QEK84hQPsBPEFILIqHH7elh2qQbqkPLH5fMwJbDBc47wX00l71xj47zNzS8f9E5u4/s1600/metronome.gif" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6eqk-JEFtUbJMSmrhwMSrVSCwssFETgHswXXHmZoucvzTni7621FH5AQ9fJUOrNJjCjaI5IVPBn1QEK84hQPsBPEFILIqHH7elh2qQbqkPLH5fMwJbDBc47wX00l71xj47zNzS8f9E5u4/s1600/metronome.gif" /></a></div><br />
<br />
4/4<br />
<br />
βασικός ρυθμός, σ'αυτό το ρυθμό θα χτυπιέσαι<br />
κλειστοφοβικά, στα τύμπανα του "πολέμου"<br />
<br />
και μόλις αποφασίσεις να ξεστραβωθείς έλα να τα πούμε<br />
θα σου δείξω πώς είναι τα 7/8<br />
<br />
κούκλα!<br />
<br />
</div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-91418072145599399162011-07-24T13:56:00.000-07:002011-07-24T13:56:19.079-07:00Για να δούμε...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1DKthk0-5S9-WBqtKZxqS4i_U33Dyzcs1MFAgxy1LoJZx1YDluU4tGxoeqcAltAm-DBXKnS_CrW0ZsX2oF-7tvu3Fgsb5X4EUzWHhwDcnpXta3My-o0zkOICZdQRZNRAP84-ZfdOzjIC3/s1600/black.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="225" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1DKthk0-5S9-WBqtKZxqS4i_U33Dyzcs1MFAgxy1LoJZx1YDluU4tGxoeqcAltAm-DBXKnS_CrW0ZsX2oF-7tvu3Fgsb5X4EUzWHhwDcnpXta3My-o0zkOICZdQRZNRAP84-ZfdOzjIC3/s400/black.jpg" width="400" /></a></div><br />
<div><br />
</div><div>10 ώρες πάνω στη καρέκλα, ρίζωσε ο κώλος</div><div>Μιλάμε για ρίζες νααααα, όχι μαλακίες</div><div><br />
</div><div>Μια μηχανή του κιμά νομίζω χρειάζομαι</div><div>Α! Μια που 'σαι κει φέρε και το τηγάνι και το λάδι</div><div><br />
</div><div>Κανίβαλο δε με βλέπω να καταλήγω άρα χοιρινό</div><div>Από το 1 στο 5 και το γυρνάω</div><div><br />
</div><div><i>2 πέσος μια μπύρα, 3 δολάρια μια πένα</i></div><div><i>1 ευρώ το παυσίπονο και μια σολ ματζόρε</i></div><div><i>Για 10 ώρες καλά είναι</i></div><div><i><br />
</i></div><div>Αύριο η μέρα θα χει 34 ώρες. Είμαι σίγουρος!</div><div><br />
</div><div>για να δούμε</div><div><i><br />
</i></div><div><div><br />
</div></div></div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-73037962797574100942011-07-02T02:18:00.000-07:002011-07-02T02:18:05.220-07:00Μια πραγματεία περί κουκουλοφόρων (χωρίς πολλά πολλά)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnnHEjQ3BO2bCAolio0EC7Ai9AToPjjvKGyXUacZZjXeBmhrTR8oYUtzWFAdNwGTCx9CFxiVGz9eIXrEunCl5vY8ZeywN0sFPNBk8xZSzPg1Fws6JJs-SaKAfM42JdEFbDFUbQbSfRm8zh/s1600/koukouloforos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnnHEjQ3BO2bCAolio0EC7Ai9AToPjjvKGyXUacZZjXeBmhrTR8oYUtzWFAdNwGTCx9CFxiVGz9eIXrEunCl5vY8ZeywN0sFPNBk8xZSzPg1Fws6JJs-SaKAfM42JdEFbDFUbQbSfRm8zh/s400/koukouloforos.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="font-family: arial, helvetica, verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;">" <i>Όλα τα μέσα ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένου και του φιλοκυβερνητικού Τύπου, σήμερα είναι γεμάτα μαρτυρίες, στοιχεία, αδιάψευστα ντοκουμέντα, διασταυρωμένα, ότι χθες αστυνομικές δυνάμεις, σε συνεργασία με παρακρατικές ομάδες και με την αντικειμενική σύμπραξη των κουκουλοφόρων που, <b><span class="Apple-style-span" style="color: red;">είτε είναι παρακρατικοί είτε είναι ψευτοαναρχικοί</span></b>, υπηρετούν τη λογική του παρακράτους, μετέτρεψαν την Αθήνα σε κόλαση.</i>"</span><br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: 32px; font-weight: bold; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">Τοποθέτηση Δημ. Παπαδημούλη στη Βουλή 30/06/2011</span></i></span><span class="Apple-style-span" style="color: #b02b26; font-size: 17px;"> </span></span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: arial, helvetica, verdana, sans-serif; font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><br />
</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: arial, helvetica, verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: arial, helvetica, verdana, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Ένα τσούρμο παρακρατικών-αλλά και κρατικών-αλωνίζουν τις πλατείες και προκαλούν δημιουργώντας επεισόδια, αγκιτάτσια, παίζοντας το ρόλο του σκοτεινού υποκινητή/προβοκάτορα και του μακριού-και κοντού- χεριού του κράτους.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Όποιος δε με πιστεύει-ΠΩΣ ΤΟΛΜΑ;;!!- αρκεί να διαβάσει τις δηλώσεις των μεγάλων "φωστήρων" της αριστεράς οικουμένης βλέπε Κ.Κ.Ε (<a href="http://www.kke.gr/anakoinoseis_grafeioy_typoy/synenteyksh_typoy_ths_gg_ths_ke_toy_kke_alekas_paparhga_gia_ta_gegonota_sto_kentro_ths_athhnas_kata_ton_diadhloton_kai_genika_toy_laoy?morf=1">1</a>) και ΣΥΡΙΖΑ (<a href="http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=23608">1</a>) και (<a href="http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=23603">2</a>) που εκτός άλλων συνεχίζουν ακόμη να παλεύουν με φαντάσματα, σκιές κι άλλα αγαπημένα α-πλάσματα.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Και όποιος συνεχίζει να αμφιβάλλει ας ρίξει μια καλύτερη ματιά στην πιο πάνω φωτογραφία. Νομίζω θα γίνει πιο ξεκάθαρο το θολό βλέμμα του "φαντομά", κλέφτη των ειρηνικών διαδηλώσεων και καρπωτή του εργατικού θυμού με σκοπό την εκτόνωση και ταυτόχρονα καταστολή του. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο εν λόγω κύριος δεν ήταν πλήρως εξοπλισμένος με κουκούλα per se αφού θεώρησε σχεδόν αδύνατη την ταυτοποίηση του με δεδομένο το άριστό του καμουφλάζ. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">Φτου σας μπάτσοι του κινήματος, βρωμεροί κουκουλοφόροι!!</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Helvetica Neue', Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
</div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-56178218903567608352011-06-06T04:45:00.000-07:002011-06-06T04:45:16.275-07:00Βίντεο από τα χθεσινά στην Αθήνα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><iframe frameborder="0" height="300" src="http://player.vimeo.com/video/24715568?title=0&byline=0&portrait=0" width="400"></iframe><br />
<a href="http://vimeo.com/24715568">Athens' over 450000 people demo on 5th of June 2011!!</a> from <a href="http://vimeo.com/user7339257">Koukouroukou</a> on <a href="http://vimeo.com/">Vimeo</a>.</div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-12182525709227528672011-06-02T09:34:00.000-07:002011-06-02T09:38:20.726-07:00Να πέσουν οι μάσκες<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: black; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">1.Είναι προφανές ότι ο κόσμος που κατεβαίνει καθημερινά στην πλατεία συντάγματος είναι ένα ετερόκλητο πλήθος που περιλαμβάνει εργαζομένους, ανέργους, φοιτητές, μαθητές, συνταξιούχους αλλά και αρκετούς μικροαστούς, ελεύθερους επαγγελματίες που πλήττονται και μικροαφεντικά. Όπως είπε και ένας φίλος: συναντιέται ένα συντηρητικό και ένα ριζοσπαστικό (ή έστω πιο προοδευτικό) κομμάτι ανθρώπων υπό την αιγίδα του μεγάλου συγκολλητή: της Δημοκρατίας.</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span class="Apple-style-span" style="background-color: black; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span></span><br />
<div style="font-size: 10pt;"></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">2.Το ετερόκλητο πλήθος μαζί με τους δεκάδες πλέον πάγκους μικροπωλητών, την τσίκνα και τις μουσικές, έχει δώσει ένα πανηγυριώτικο χαρακτήρα στην όλη φάση. Κάτι που δεν είναι αναγκαστικά αρνητικό, αν σκεφτεί καμιά ότι η κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας, που περικυκλώνεται από βουλή, υπουργείο, κυριλέ ξενοδοχεία και γενικά αποτελεί τουριστική ατραξιόν, έχει γίνει «γυφταριό» και χαλάει τη μόστρα της τουριστικής βιομηχανίας.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span><br />
<div style="font-size: 10pt;"></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">3.Το αντικειμενικά κοινό αίσθημα είναι η δυσφορία ενώ η διάθεση για συνεύρεση, συζήτηση, επικοινωνία, βόλτα, κωλοβάρεμα, παιχνίδι είναι εμφανής.<div style="font-size: 10pt;"></div></span><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">4.Είναι σαφές ότι ο κόσμος που συμμετέχει στις συνελεύσεις από τις 9-10μμ και μετά και ο κόσμος που κατεβαίνει για νταούλια, μούντζες και ανέμισμα ελληνικών σημαιών δεν ταυτίζεται (απόλυτα). Όποια πηγαίνει στο σύνταγμα γύρω στις 9-10μμ (ώρα έναρξης της συνέλευσης) θα δει αυτόν τον κόσμο (το συντηρητικό κομμάτι) να απομακρύνεται εκείνη την ώρα. Αυτό είναι πλέον δεδομένο και αποτυπώνεται και στις αναφορές στη συνέλευση περί των «πάνω» και των «κάτω».</span><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><br />
</span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><div style="font-size: 10pt;"></div>5.Όσον αφορά στη δυναμική της συνέλευσης θα πρέπει να προσέξουμε την ανάδυση μιας νέας γραφειοκρατίας. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, οι οργανωτές των ομιλιών είναι αυτοί που σε μεγάλο πλέον βαθμό καθορίζουν το τι γίνεται. Μερικά παραδείγματα:<div style="font-size: 10pt;"></div>·Από την Παρασκευή το βράδυ όπου πραγματοποιήθηκε το πρώτο έντυπο ψήφισμα δεν υπάρχει πλέον καμιά έντυπη αποτύπωση των όσων γίνονται, λέγονται και αποφασίζονται.<div style="font-size: 10pt;"></div>·Από την Κυριακή οι ίδιοι άνθρωποι που εναλλάσσονται στα τραπεζάκια και συντονίζουν τη συνέλευση αποφάσισαν να περικόψουν τον χρόνο ομιλίας από 3 λεπτά σε 1,5! Αποφάσισαν να κατεβάσουν το πανό <i>«καρφώνω την πρώτη μου λέξη: οδόφραγμα…»</i> και να το αντικαταστήσουν με πανό της <i>Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου</i>. Απέκρυψαν 2 φορές περιστατικά τραμπουκισμού της διαβόητης ομάδας περιφρούρησης προς μετανάστες και στη συνέχεια καλύψανε είτε με ψέματα είτε με τσαμπουκάδες τα περιστατικά. Αποφάσισαν να αλλάξουν τον τρόπο διανομής του λόγου (τα περίφημα χαρτάκια) επιλέγοντας ουσιαστικά σε πολλές περιπτώσεις το ποιες μιλάνε. Δεν είναι τυχαίο που συγκεκριμένα άτομα ξανά και ξανά παίρνουν το λόγο. Δεν είναι τυχαίο ότι προτάσεις που σημαίνουν πρακτική δράση θάβονται (όπως π.χ. το μπλοκάρισμα των μηχανημάτων του μετρό –κάτι που μόνο χθες έγινε από τους «δεν πληρώνω» και όχι από τη συνέλευση).<div style="font-size: 10pt;"></div></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">·Από την Παρασκευή όπου οι ομιλίες γινόταν πραγματικά από την οποιανδήποτε (τότε το σύστημα με τα χαρτάκια ήταν διαφορετικό, δεν έπαιζαν κληρώσεις) και φάνηκε ότι οι οργανωτές έχασαν λίγο την μπάλα ( π.χ. το άνευρο και δήθεν απολιτίκ προτεινόμενο κείμενό τους άλλαξε αρκετά, η «πραγματική» έγινε «άμεση» δημοκρατία κλπ), η πλειοψηφία των ομιλητών τείνει να αποτελείται από αριστερούς και φοιτητοπατέρες ή μέλη γκρουπούσκουλων που νομίζουν ότι βρίσκονται σε αμφιθέατρο και αγορεύουν ουρλιάζοντας για να ξεσηκώσουν χειροκροτήματα.<div style="font-size: 10pt;"></div></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">·Από το Σαββάτο και έπειτα, έρχονται και ξαναέρχονται σχεδόν τα ίδια ζητήματα (προϊόν των διαβουλεύσεων των οργανωτών), περιορίστηκε ο χρονικός ορίζοντας λήψης αποφάσεων (μέχρι τα μεσάνυχτα!) και είναι ηλίου φαεινότερων ότι ΔΕΝ υπάρχει καμία διάθεση και βούληση από τους οργανωτές, να γίνουν πρακτικές κινήσεις, όπως πχ το απλό μια πορεία στις γειτονιές των μεταναστών που να τους καλεί στο Σύνταγμα, παρεμβάσεις στους γύρω χώρους εργασίας, αρχίζοντας από τα φαστ-φουντάδικα όπου οι εργαζόμενες έχουν κυριολεκτικά λιώσει στη δουλειά τις μέρες αυτές (ρίξτε μια ματιά στο έβερεστ). Αυτό που ενδιαφέρει το οργανωτικό σχήμα είναι η δημιουργία ενός φόρουμ, που θα κοντρολάρετε και δεν θα προβαίνει σε τίποτα άλλο πέρα από ομιλίες και ψηφοφορίες χωρίς αντίκρισμα.<div style="font-size: 10pt;"></div></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">·Είναι πραγματικά μυστήριο το αν λειτουργούν οι περίφημες θεματικές ομάδες εργασίας οι οποίες ψηφίστηκαν. Η δική μου εμπειρία, που επιδίωξα να συμμετάσχω, καθώς και ορισμένων φίλων είναι ότι είτε οι θεματικές ομάδες είναι ανύπαρκτες, είτε αυτές που υπάρχουν περιορίζονται στο να σε αντιμετωπίζουν σαν «χέρια για λάντζα»: «Τακτοποίησε αυτά τα φάρμακα», «καθάρισε εκεί πέρα» κλπ, ομάδες δηλαδή που έχουν διεκπεραιωτικό ρόλο και δεν συνεισφέρουν στην συνέλευση με μια βαθύτερη επεξεργασία ζητημάτων. Συγκεκριμένα, ρωτώντας κάποιον στην γραμματεία για το αν οι θεματικές συνελεύσεις προτείνουν πράγματα στη γενική συνέλευση, η απάντηση ήταν, «όχι γιατί είναι πολλές!!!».<div style="font-size: 10pt;"></div></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">6.Ας πάμε τώρα στην Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου η οποία έχει καταλάβει κεντρική θέση στο όλο σκηνικό. Ενώ λοιπόν οι οργανωτές εμφανίζονται σαν ακομμάτιστοι και γενικώς ανοιχτοί σε προτάσεις είναι ήδη λίγο-πολύ χωμένοι σε κομματικούς μηχανισμούς. Ασχέτως με την διαφωνία που έχω με τις θεωρητικές ονειρώξεις των αριστερών οικονομολόγων για λογιστικό έλεγχο του χρέους, λες και το χρέος είναι λογιστικό και όχι κοινωνικό-ταξικό ζήτημα, πρέπει να ξέρουμε ότι αυτό το αμιγώς πολιτικό μόρφωμα έχει κάτσει σαν «καπέλο» στα κεφάλια μας, καθώς το τραπεζάκι και το πανό του έχει γίνει πρώτη μούρη στο καβούρι.<div style="font-size: 10pt;"></div>Για να μην πλατειάσω μπορεί η καθεμία να πληκτρολογήσει «ελε» στο google και να δει την επιτροπή «σοφών» όπου φιγουράρουν ο Λαφαζάνης (σύριζα) η Σακοράφα (διαγραμμένη βουλευτής του πασοκ), ο Παπασπύρου (πρόεδρος της αδεδυ), διάφορα συνδικαλιστικά στελέχη της ΓΣΕΕ, αριστεροί πατριώτες δημοσιογράφοι τύπου Δελαστίκ, «ευαίσθητοι» καλλιτέχνες κλπ....μιλάμε για πολύ ακομμάτιστη και απολιτικ φάση δηλαδή. Με απλά λόγια μας κοροϊδεύουν μέσα στη μάπα μας. Και ενώ υποτίθεται ότι παίζει κράξιμο στα κόμματα και τους επαγγελματίες του συνδικαλισμού η ΕΛΕ είναι εκεί και μαζεύει υπογραφούλες…<div style="font-size: 10pt;"></div></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">7.Φυσικά, το «καπέλο» των οργανωτών θα παραμένει στη θέση του για δυο λόγους. Πρώτον, γιατί αναπαράγεται η λογική της ανάθεσης. Δεν είναι λίγες αυτές (πέραν των οργανωτών) που δικαιολογούν τα «λάθη», τα «μεμονωμένα περιστατικά» αδιαφάνειας και πολιτικαντισμού, την «διαδικασιολαγνεία», με το κλασσικό αριστερό επιχείρημα «εμείς είμαστε εδώ όλη μέρα», «εγώ είμαι τόσες μέρες άυπνος και τρέχω»… ξεχνώντας φυσικά ότι πολύς κόσμος που συμμετέχει δεν έχει αντικειμενικά χρόνο να είναι όλη την ημέρα εκεί. Ξεχνώντας ότι ο διαφορετικός βαθμός συμμετοχής δε δικαιολογεί ότι θα μας κάτσουν και στο σβέρκο. Άλλωστε υποτίθεται ότι κανείς δε μένει εκεί με το ζόρι, αλλά ατομικά (άλλη μούφα και αυτό) αποφασίζει να στηρίξει την φάση. Ο δεύτερος λόγος, είναι η έλλειψη πρακτικών δράσεων. Προς το παρόν (και ελπίζω να διαψευστώ) δεν έχει γίνει κανένας απολογισμός του τι συμβαίνει μέχρι τώρα. Παράλληλα, μια πλειάδα ομιλητών, από χθες (31/5), άρχισε να τοποθετεί στο κέντρο την ίδια τη συνέλευση ως<i>«εργαστήρι διαπαιδαγώγησης στη δημοκρατία»</i> ενώ οι γενικόλογες καταγγελίες της κυβέρνησης και του μνημονίου, δεν έχουν συνοδευτεί από οποιαδήποτε άλλη δράση προς αυτή την κατεύθυνση. Η ύπαρξη και η διόγκωση της συνέλευσης φαίνεται ότι αποτελεί τον μοναδικό στόχο των οργανωτών.<div style="font-size: 10pt;"></div></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">8.Μια ακόμη παρατήρηση για τα «μεμονωμένα περιστατικά» τραμπουκισμού μετανάστη και παράδοσης μετανάστη στους μπάτσους, από την ομάδα περιφρούρησης. Επίσης, η ίδια ομάδα έχει παρέμβει επανειλημμένα π.χ. για να αρπάξει μικρόφωνα ή να κάνει τσαμπουκά όταν από το σώμα της συνέλευσης υπάρχουν κάποιες που παρεμβαίνουν στις διαδικασίες χαλώντας τη δημοκρατική σουπίτσα. Τουλάχιστον για μένα, έχει γίνει ξεκάθαρο ότι η ομάδα περιφρούρησης παίζει κατασταλτικό ρόλο. Ειδικά, οι επιθέσεις της απέναντι στους μετανάστες είναι αποτέλεσμα της θέλησης των διοργανωτών να κρατήσουν στον ίδιο χώρο και το κομμάτι των ανθρώπων που είτε είναι συντηρητικό ή ακροδεξιό, χαϊδεύοντάς παράλληλα τα αυτιά των αντιφασιστών. Αν δεν υπήρχαν πρωτοβουλίες ανθρώπων που κάνουν πράξη την αλληλεγγύη στους μετανάστες, που την πέφτουν στις ρατσιστικές και εθνικιστικές απόψεις και συμπεριφορές, τότε θα είχαμε μόνο λεκτικές φούσκες στις οποίες αρέσκονται οι διάφοροι επαγγελματίες της πολιτικής. Άλλωστε, η «επίλυση» της κρίσης μέσω των προτάσεων της ΕΛΕ και των ειδικών της, όπου το κράτος και πάλι είναι εγγυητής για την εφαρμογή αυτών των προτάσεων (π.χ. εθνικοποιήσεις τραπεζών και επιχειρήσεων), δεν απέχει από τις κραυγές για ένα πιο αποφασιστικό και σκληρό κράτος που θα υπερασπίζεται το εθνικό ή λαϊκό συμφέρον.<div style="font-size: 10pt;"></div></span></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;">9.Κλείνοντας, αν οι συνελεύσεις συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο το πράγμα σύντομα θα απονευρωθεί και θα γίνει εργαλείο των πολιτικών σκοπιμοτήτων των οργανωτών. Αν δεν μπούνε σε εφαρμογή οι θεματικές συνελεύσεις που θα έχουν χαρακτήρα εισηγητικό και βαθέματος του περιεχομένου, θα αναμασιούνται τα ίδια και τα ίδια (κυρίως) αριστερά σλόγκαν χωρίς αντίκρισμα και το περιεχόμενο δεν θα μπει ποτέ στο κέντρο της συζήτησης. Αν δεν γίνουν πρακτικές κινήσεις ενδείξεις αλληλεγγύης π.χ. πορείες στις γειτονιές των μεταναστών, αν δεν οργανωθούν πρακτικές άρνησης πληρωμών π.χ. λογαριασμοί κοινής ωφέλειας, μεταφορές και υγεία, αν δεν πάρουν πόδι οι αριστεροί πατρόνοι της ΕΛΕ και η ανοχή απέναντι στον εθνικισμό και τις ρατσιστικές συμπεριφορές…είναι δυστυχώς μαθηματικά βέβαιο ότι όλη η δυναμική που υπάρχει επί του παρόντος θα παραμένει εγκλωβισμένη στις ανατάσεις χεριών και στις μεγαλοστομίες και θα λειτουργήσει προς όφελος των νέων επίδοξων ηγεμονίσκων. Αν πραγματικά θέλουμε να <i>«πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας»</i> και να τα <i>«αλλάξουμε όλα»</i> οφείλουμε να αρχίσουμε από το ίδιο το κοινωνικό εγχείρημα της πλατείας συντάγματος, καταργώντας τους ειδικούς της πολιτικής, κάνοντας πράξεις τα συνθήματα αυτά.</span><br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: Georgia, 'Times New Roman', serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 14px;"><br />
</span></span></div></div></div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-47899858294203633142011-05-31T12:51:00.000-07:002011-05-31T12:51:27.838-07:00THE PRESS PROJECT<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCn62IX_zlGKR1WMJIQq2mYR6bFda3XTs8C4Ep7RVs_2R6PU-QFIMKhqtxZmc1OSPyqNIKN28MZP_J9j7MoYa08eQI03-VcIMOSZ2CL0q9HPu18GRjxqG4nyuwnYQ8A-MVuE_W-dEyv99s/s1600/Sinelefsi+Syntagma.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="298" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiCn62IX_zlGKR1WMJIQq2mYR6bFda3XTs8C4Ep7RVs_2R6PU-QFIMKhqtxZmc1OSPyqNIKN28MZP_J9j7MoYa08eQI03-VcIMOSZ2CL0q9HPu18GRjxqG4nyuwnYQ8A-MVuE_W-dEyv99s/s400/Sinelefsi+Syntagma.JPG" width="400" /></a></div><span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: x-large;"> </span><br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: 'Courier New', Courier, monospace; font-size: x-large;"> <a href="http://thepressproject.gr/">THE PRESS PROJECT</a></span><br />
<br />
ΥΓ. Το link για όσους δεν βρίσκονται Ελλάδα..γι' όλους τους άλλους, ξέρετε που πρέπει να βρίσκεστε</div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-54896578713572293232011-04-25T14:38:00.000-07:002011-04-25T14:41:41.395-07:00"The iron wheel'<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="http://www.youtube.com/embed/tvAV0fqRxnA" title="YouTube video player" width="400"></iframe><br />
<br />
<br />
<br />
Sometimes they'll tell you to just sit still<br />
When you know that it's time to run<br />
Sometimes they'll tell you it's all over<br />
When you’re sure that it’s just begun<br />
<br />
The iron wheel slowly spins around<br />
It takes you from the cradle<br />
'Til you're six feet underground<br />
You can push and pull against it<br />
But you'll ride it 'til it's through<br />
And those who spin the wheel<br />
Well those fuckers ride it too<br />
<br />
Sometimes they'll tell you to move along<br />
When you're sure you should stand and fight<br />
Sometimes they'll tell you you're a lucky man<br />
But the numbers they don't add up right<br />
<br />
The iron wheel slowly spins around<br />
It takes you from the cradle<br />
'Til you're six feet underground<br />
You can push and pull against it<br />
But you’ll ride it 'til it’s through<br />
And those who spin the wheel<br />
Well those fuckers ride it too<br />
<br />
The good wife rides the wheel<br />
As the years just slip away<br />
T.V. preacher rides the wheel<br />
As he leads the flock astray<br />
Lady Justice rides the wheel<br />
But her balance is unsure<br />
Cause the truth it lies in pieces<br />
Scattered on the newsroom floor<br />
<br />
Sometimes they'll tell you to just let go<br />
When you're sure you should hold on tight<br />
Sometimes they'll tell you your time<br />
Will never come<br />
When you're sure that your time's come tonight<br />
<br />
The iron wheel slowly spins around<br />
It takes you from the cradle<br />
'Til you're six feet underground<br />
You can push and pull against it<br />
But you'll ride it 'til it's through<br />
And those who spin the wheel<br />
Well those fuckers ride it too<br />
<br />
<br />
<br />
</div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-4892938914794660132011-04-05T05:00:00.000-07:002011-04-05T12:17:04.221-07:00Κυμαινόμενα κείμενα ή/και η κακοφωνία των συλλογισμών<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;">Το κείμενο με τη μουσική ή καλύτερα η μουσική μέσα στο κείμενο.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;">Κακόφωνος ίσως να φαίνεται στην αρχή ο συλλογισμός αυτός αλλά ίσως με μια πιο διεισδυτική ματιά να είναι αρμονικότερος. <o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;">Πρώτα ήταν το κείμενο. Μια σειρά από λέξεις, που συγκλίνουν (ή αποκλίνουν) σ’ ένα γενικότερο νόημα(ή όχι). Συγγραφέας ή αντιγραφέας(</span><i style="mso-bidi-font-style: normal;"><span style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%;">scriptor</span></i><span lang="EL" style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;">) ο οποίος έραψε και τελείωσε.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;">Παράλληλα έχουμε την μουσική και την καθολική ικανότητα της να διεισδύει «ύπουλα» και να διαταράσσει κανονικότητες και στασιμότητες. Ακόμη και μέσα σ’ ένα κείμενο.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;">Το ίδιο κείμενο δηλαδή ενσωματωμένο μέσα σ’ ένα τραγούδι ή η ανάγνωση με συνοδεία μουσικής στροβιλίζει τις λέξεις και τις επανατοποθετεί με μια διάταξη μέχρι πρότινος άγνωστη ή καλύτερα άφαντη.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;">Μια νότα η οποία θα δονήσει και θα κινητοποιήσει γωνίες τις αντίληψης και των συναισθημάτων οι οποίες είναι καλά φυλαγμένες συνειδητά ή όχι για λίγες και μόνο στιγμές, μοιραία θα μεταμορφώσει και θα εμπλουτίσει το κείμενο.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;">Θα μεγαλώσει τόσο όσο δεν μεγάλωσε ποτέ. Θα φουντώσει μόνο και μόνο για να επαναξιολογηθεί και να ξε-φουντώσει.Έτσι θα ξανα-αποτυπωθεί στο χαρτί πιο ζωντανό, πιο τροφαντό, πιο μυρωμένο!<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal"><span lang="EL" style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL;"><br />
</span></div><span lang="EL" style="font-family: "Garamond","serif"; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin;">Αν οι ίδιες οι προτάσεις μπορούν και ξεχειλίζουν από τα περιθώρια των κειμένων τους, τότε οι ίδιες προτάσεις πάνω στις πλάτες των νοτών εκρήγνυνται <span style="mso-spacerun: yes;"> </span>κι εκτοξεύονται σαν κομμάτια πυρωμένης λάβας.</span></div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-26518634444223497062011-02-28T14:07:00.000-08:002011-05-20T12:09:49.879-07:00Στο τέλος οι ερωτήσεις!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNct123OK1uiZwRtKJCc0LOBe-xrTjg7dPiMzP2nJNaF0ITLg-x7UbPVBbHVgQaXuVZ_ASCyzvgFROQHVTQ_6B-1FZj3q6Kz0d91kOBZLPc5sBSZny5qaOGmlBd0Ur1CI2njNCnszWqVH1/s1600/Starry+night.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNct123OK1uiZwRtKJCc0LOBe-xrTjg7dPiMzP2nJNaF0ITLg-x7UbPVBbHVgQaXuVZ_ASCyzvgFROQHVTQ_6B-1FZj3q6Kz0d91kOBZLPc5sBSZny5qaOGmlBd0Ur1CI2njNCnszWqVH1/s400/Starry+night.jpg" width="300" /></a></div><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></i><br />
<i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">"..κι ότι μου φτάνει μόνο να σ' ακούω να τραγουδάς"</span></i><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Κάθε μέρα στην επιστροφή, ήταν εκεί. Με τη γραβάτα, το κοστούμι, το περιποιημένο μαλλί, τα στρογγυλά ματογυάλια και τη μοναξιά του στην απέναντι καρέκλα. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Οι κινήσεις ράθυμες και μετρημένες. Το βλέμμα του στο μαγικό κενό, εκεί απέναντι που ο φόβος παραμονεύει. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Συνήθως δε μιλάει, δε ξέρω αν το' χει πλέον κι ανάγκη. </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Στο τέλος του γεύματος, ανάβει ένα τσιγάρο. Ιεροτελεστία, τελετή και φόρος τιμής για τη στιγμή και τίποτ' άλλο.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το τέλος του μονολόγου της σιωπής έρχεται με το λογαριασμό: <i>"το λογαριασμό σε παρακαλώ.." </i></span><br />
<i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></i><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">-Καλώς ήρθες και πάλι άνθρωπε. Έφερες τίποτε για μας; </span><br />
<i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></i><br />
<i><span class="Apple-style-span" style="font-style: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></span></i><br />
<div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Δε στο 'χω ρωτήσει ακόμα. </span></i></div><div style="margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Τι να με κρατάει άραγε;;</span></i><br />
<i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br />
</span></i><br />
<i><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: x-small;">photo:MrKite</span></i></div></div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-58882560400191783532011-02-05T08:51:00.000-08:002011-02-05T08:53:18.626-08:00Σαν προπέλα αεροπλάνου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBiINlu8LGHtvADS8wAWVbL6Sn3K6l65KOcMLOa3Vvr8q6ROIjbyjz_oT_YrHJTrFeMzAFEnY8tBrOr5D1JZpocPKijjTyVKCzN1SlPktw1cmUmYKZRWOa9DEjUNffbbdBllNGmoLPaYYU/s1600/propeller.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBiINlu8LGHtvADS8wAWVbL6Sn3K6l65KOcMLOa3Vvr8q6ROIjbyjz_oT_YrHJTrFeMzAFEnY8tBrOr5D1JZpocPKijjTyVKCzN1SlPktw1cmUmYKZRWOa9DEjUNffbbdBllNGmoLPaYYU/s320/propeller.JPG" width="320" /></a></div>Γυρνάει ακόμη μια σελίδα απ' αυτές τις κιτρινιασμένες που βρωμάνε χρόνια. Το βιβλίο, το μαχαίρι και το ποτήρι, ολόχρωμα απομεινάρια μιας πεθαμένης μάνας. <br />
<br />
Αγαπημένη έλα, μην περιμένεις άλλο. Με κούρασαν τα χάχανα.<br />
<br />
Έχω ένα πίνακα μπροστά μου..Μαύρο, κόκκινο, άσπρο και λίγο κίτρινο!<br />
"Έχω το λόγο σου, να υποθέσω;;"<br />
<br />
<br />
<br />
Είναι απ αυτές τις στιγμές που το μόνο που ακούς είναι τους χτύπους στο στήθος. Σε σπρώχνουν, σαν προπέλες αεροπλάνου, να πετάξεις..<br />
<br />
λίγο πριν σε κομματιάσουν, σαν προπέλες αεροπλάνου!<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: xx-small;"><span style="font-family: Times,"Times New Roman",serif;">photo: MrKite</span></span> <br />
<br />
</div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-79181495231678982312011-01-18T15:49:00.000-08:002011-01-18T15:49:59.565-08:00στο δρόμο κάθε βράδυ<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKRHGao6kISsWvPN8mXw0-OlkhsZ-MxfxpoobBjCNNtK0h-CPcx2bcn_pOl535JtvrZ47dUhApQ08S_K8bFdjd8U85idkS59gP2UWanpbuCVtLYXQ2EH8ybTbCEgdLDdwOLhJ0J7flfo05/s1600/scorpius_guisard_big+-+Copy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="265" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgKRHGao6kISsWvPN8mXw0-OlkhsZ-MxfxpoobBjCNNtK0h-CPcx2bcn_pOl535JtvrZ47dUhApQ08S_K8bFdjd8U85idkS59gP2UWanpbuCVtLYXQ2EH8ybTbCEgdLDdwOLhJ0J7flfo05/s400/scorpius_guisard_big+-+Copy.jpg" width="400" /> </a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Χωρίς να είναι το σημαντικότερο, ούτε καν κάτι το οποίο αξιολογείται μέσα σ' αυτά που συν-αποτελούν τα σημαντικά, η απουσία του νυχτερινού ουρανού πάνω από τις μεγαλουπόλεις είναι κάτι που με χαλάει..</div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br />
</div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Κάθε φορά που επιστρέφω σπίτι, μηχανικά γυρνάω το κεφάλι προς τα πάνω. Δεν έχω την παραμικρή ιδέα τι ψάχνω, απλά το κάνω. Και κάθε φορά η ίδια εικόνα, ένα ψωροαστεράκι κάπου πεταμένο σε μια γωνιά και αν είμαι τυχερός το φεγγάρι να πουλάει μούρη.</div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br />
</div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Αυτά δεν είναι σοβαρά πράματα.</div><div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;"><br />
</div><span style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο νυχτερινός ουρανός είναι πλούσιος κι αυτό με εξιτάρει.</span><br />
<div style="font-family: Georgia,"Times New Roman",serif;">Ο δρόμος κάθε βράδυ είναι τραγικά φτωχός κι αυτό μου τη σπάει.</div>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-70771040161272377752011-01-14T09:20:00.000-08:002011-01-14T09:20:16.812-08:00Όλοι και όλες στο στόχαστρο της «Αντιτρομοκρατικής» (Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά Δικαιώματα)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg63667AD2kdFjkAAUyQLLcJ00gOAdUWSa9yHM76G0LTkdnaXg9A7lWxw_1J6pwsSAsC7bWbxaZMHrVHZbP73uSWHcx8ShhSNYtxL7EwJNCseAWB0s3vJlcqQK13m4cvxIIa8mhsgnQW_L0/s1600/1367456273_98a8e17f36.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg63667AD2kdFjkAAUyQLLcJ00gOAdUWSa9yHM76G0LTkdnaXg9A7lWxw_1J6pwsSAsC7bWbxaZMHrVHZbP73uSWHcx8ShhSNYtxL7EwJNCseAWB0s3vJlcqQK13m4cvxIIa8mhsgnQW_L0/s400/1367456273_98a8e17f36.jpg" width="400" /></a></div><i><b>Είμαστε όλοι και όλες στο στόχαστρο της «Αντιτρομοκρατικής»</b></i><br />
<b><br />
<i></i></b><br />
Η τρομοκρατική σύλληψη και ο άγριος ξυλοδαρμός από αστυνομικούς του αγωνιστή Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου πρέπει να αποτελέσει σήμα κινδύνου για το πού οδηγεί η «αντιτρομοκρατική σταυροφορία». Το στέλεχος του Συνασπισμού και αρχισυντάκτης του portal RedNotebook συνελήφθη από μασκοφόρους της αντιτρομοκρατικής που είχαν προτεταμένα πυροβόλα όπλα, ξυλοκοπήθηκε άγρια κατά τη διάρκεια της σύλληψης και της μεταφοράς του στη ΓΑΔΑ, υπέστη εξευτελιστικές συμπεριφορές στο 12ο όροφο της ΓΑΔΑ (δημόσιο γδύσιμο, ύβρεις κτλ), και τελικά αφέθηκε ελεύθερος με ένα «συγγνώμη σε περάσαμε για άλλον που του μοιάζεις».<br />
<br />
Η ταλαιπωρία του Δημοσθένη αποδεικνύει πόσο εύκολα μπορούν άσχετοι άνθρωποι (ακόμα και περαστικοί…) να βρεθούν στο στόχαστρο της «Αντιτρομοκρατικής». <br />
Επιπλέον, γκρεμίζει και τις τελευταίες αμφιβολίες για το ότι οι ξυλοδαρμοί και οι εξευτελιστικές συμπεριφορές είναι αναπόσπαστο κομμάτι των συλλήψεων. Ας θυμηθούμε μόνο τις καταγγελίες των συλληφθέντων για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα που υπέστησαν ανάλογες συμπεριφορές.<br />
<br />
Η αστυνομική βαρβαρότητα όμως δεν βρίσκει εφαλτήριο μόνο στη λογική ότι δικαιώματα κι ελευθερίες πρέπει να θυσιαστούν στο βωμό της διωκτικής αποτελεσματικότητας. Εξίσου σημαντικό ρόλο παίζει και η “αστυνομοδημοσιογραφία” που έστησε και χτες βράδυ ένα ακόμα τρομοσόου για να δημιουργηθούν εντυπώσεις εν όψει της δίκης της Δευτέρας. Είναι χαρακτηριστικό ότι χωρίς τις καταγγελίες του παθόντος, οι διάφοροι τιτάνες της δημοσιογραφίας και των «αποκλειστικών πληροφοριών» δεν θα είχαν βγάλει λέξη. Και είναι πραγματικά εξοργιστικό ότι η γκεμπελική επιχείρηση απόκρυψης της αλήθειας συνεχίζεται σήμερα το πρωί, με τη διαρροή ότι “ο Παπαδάτος ήταν στην πραγματικότητα μέλος ένοπλης οργάνωσης, αλλά απελευθερώθηκε λόγω έλλειψης στοιχείων”.<br />
<br />
Η αποχαλίνωση της κρατικής καταστολής είναι ολοφάνερη. Είναι στο χέρι μας να οργανώσουμε μαζικές κοινωνικές αντιστάσεις που θα βάλουν φραγμό στην επελαύνουσα κρατική βαρβαρότητα.<br />
<br />
<br />
<br />
Αθήνα 14/1/2011<br />
<br />
Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά ΔικαιώματαMr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-53051017499520041792011-01-07T00:52:00.000-08:002011-01-07T00:52:15.438-08:00Will you bite the hand that "feeds"???<object width="390" height="385"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/GS-SOhoX-vU?fs=1&hl=el_GR"></param><param name="allowFullScreen" value="true"></param><param name="allowscriptaccess" value="always"></param><embed src="http://www.youtube.com/v/GS-SOhoX-vU?fs=1&hl=el_GR" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="390" height="385"></embed></object>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-16710521241738035482010-12-20T05:32:00.000-08:002010-12-20T05:32:03.361-08:00Μια ιστορία και μισή - μέρος γ'<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj3H0tBr5nsxJlbBHGSdqure2VQcKfIUuYLW3HMeYzS_JV8LENKyD2Ph28hBp4djBCSUiurTYKMvrBcXjILvQ3m3q-5rnbRuw4s7Cbh0FloX8b0V2lnvLmYB-8jfA6dJY5sB6q6YjEM5jX/s1600/blake_william.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="292" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhj3H0tBr5nsxJlbBHGSdqure2VQcKfIUuYLW3HMeYzS_JV8LENKyD2Ph28hBp4djBCSUiurTYKMvrBcXjILvQ3m3q-5rnbRuw4s7Cbh0FloX8b0V2lnvLmYB-8jfA6dJY5sB6q6YjEM5jX/s400/blake_william.jpg" width="400" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div>Πετάω, πετάω!!! Πετάω;;;<br />
<br />
Τι σκατά;! Και όμως μέσα στη παραζάλη της μουσικής απέκτησα τα φτερά μου, αυτά που είχα χάσει από καιρό.<br />
<br />
Ένιωθα Θεός κι όχι μόνο. Ένιωθα Θεός πιο δυνατός από κάθε Θεό μαζί.<br />
Από κάτω οι γνωστοί να χειροκροτούν. Μάλλον κάτι περίμεναν. Θυμάμαι δεν τους είχα ρωτήσει αλλά ήμουνα σχεδόν σίγουρος τι ήταν αυτό που περίμεναν. Το χειροκρότημα όλο και δυνάμωνε. Διέκρινα μια αυξανόμενη ανησυχία και μια διάχυτη ανυπομονησία. Ήταν όλα πλέον ξεκάθαρα το τι ήθελαν από μένα. Κι εγώ δεν είχα καμία διάθεση να το καθυστερήσω άλλο. Εξάλλου αυτό ήταν που ήθελα κι εγώ. <br />
Ήμουνα έτοιμος να μπω στη μάχη!<br />
<br />
Λίγο πριν το τέλος έριξα μια ματιά προς τον κόσμο. Η εικόνα ήταν συνταρακτική, αλλά ήταν η κατάλληλη για να μας σπρώξει όλους παραπέρα. <br />
<br />
Το σκηνικό παρέπεμπε σε μοντέρνα ρωμαϊκή αρένα με πολύχρωμα φωτορυθμικά φώτα να μας στραβώνουν με το κοινό από κάτω να ζητωκραυγάζει και να επευφημεί. Ταυτόχρονα έβλεπες παντού φλας από φωτογραφικές μηχανές και κινητά στο χέρι. Ένα ήταν σίγουρο, το οπτικοακουστικό υλικό απ' εκείνο το βράδυ θα ήταν πλούσιο! <br />
<br />
Ξαφνικά χωρίς καμιά προειδοποίηση αυτή κομματιάζεται, διαλύεται και χάνεται κι από αρένα κάτω στη γη μετατρέπεται σε αρένα πάνω απ' τη γη, μη γνωρίζοντας κανένα χωροταξικό περιορισμό. Κάπου μεταξύ των αχνών συννέφων και του πυκνού δάσους ξετυλίγεται η τελευταία πράξη.<br />
Η προσωπική μου μάχη με τους Θεούς, σκληρή, βίαιη, σφύζουσα και ολοκόκκινη.<br />
Αυτή δεν θα μπορούσε να έχει παρά μόνο μία και μόνο κατάληξη.<br />
<br />
Τον ολοκληρωτικό Θάνατό τους.<br />
<br />
Ένας Θάνατος που σήμανε την απελευθέρωση, σαν πνεύματα, ανεπεξέργαστων κι ωμών συναισθημάτων, εικόνων και μορφών. Μια σκηνή που συνειρμικά με ταξίδεψε στο μεσαίωνα και στις περιγραφές των κληρικών καθώς έκαιγαν τις μάγισσες..<br />
<br />
Αυτή ήταν και η τελευταία εικόνα που θυμάμαι. Εκεί ακριβώς ένιωσα το σπρώξιμο της Μαρίας.<br />
"Σσσσ, πάλι εφιάλτες βλέπεις, έλα ησύχασε.." και με πήρε στη αγκαλιά της.<br />
Ακριβώς όπως με πήραν στην αγκαλιά τους τα όνειρά μου! <br />
<br />
Από 'κει και πέρα ήξερα τι έπρεπε να κάνω.<br />
Το τζάκι είχε προλάβει ν' ανάψει, αυτά που έπρεπε να καούν μπήκαν σε σειρά. Και θα καούν!<br />
<br />
<br />
<br />
Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-903472521176151529.post-42214532317361854892010-12-05T05:17:00.000-08:002010-12-05T05:17:01.057-08:00Για τα επεισόδια στις "φοινικούδες"..<b>Αναδημοσιεύω μια επιστολή που δε μάθαμε ποτέ αν είδε ή όχι το φως της δημοσιότητας, ελπίζω όχι πολύ ετεροχρονισμένα..</b><br />
<br />
<!--[if gte mso 9]><xml> <o:OfficeDocumentSettings> <o:RelyOnVML/> <o:AllowPNG/> </o:OfficeDocumentSettings> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:TrackMoves/> <w:TrackFormatting/> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:DoNotPromoteQF/> <w:LidThemeOther>EN-US</w:LidThemeOther> <w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> <w:SplitPgBreakAndParaMark/> <w:DontVertAlignCellWithSp/> <w:DontBreakConstrainedForcedTables/> <w:DontVertAlignInTxbx/> <w:Word11KerningPairs/> <w:CachedColBalance/> </w:Compatibility> <m:mathPr> <m:mathFont m:val="Cambria Math"/> <m:brkBin m:val="before"/> <m:brkBinSub m:val="--"/> <m:smallFrac m:val="off"/> <m:dispDef/> <m:lMargin m:val="0"/> <m:rMargin m:val="0"/> <m:defJc m:val="centerGroup"/> <m:wrapIndent m:val="1440"/> <m:intLim m:val="subSup"/> <m:naryLim m:val="undOvr"/> </m:mathPr></w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267"> <w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Table Normal";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0in 5.4pt 0in 5.4pt;
mso-para-margin-top:0in;
mso-para-margin-right:0in;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:"Times New Roman";
mso-fareast-theme-font:minor-fareast;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:"Times New Roman";
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
</style> <![endif]--> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">Με αφορμή τα γεγονότα στις Φοινικούδες κι έχοντας υπόψη τόσο το πολιτικό όσο και το κοινωνικό πλαίσιο που εκτυλίχθηκαν αυτά, οι λέξεις «αηδία» κι «απογοήτευση» νομίζω ωχριούν και υπολείπονται μπροστά στην ίδια την πραγματικότητα που αυτές αποτυπώνουν.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">Το ιστορικό νομίζω γνωστό σε όλους, δε χρειάζεται να το επαναλάβουμε. Ο «εφαρμοσμένος» ρατσισμός, η μισαλλοδοξία κι η ξενοφοβία να κραδαίνει και να προπηλακίζει δήθεν υπέρ της προστασίας των Κύπριων ανέργων, των ταμείων του κράτους και της Ελληνικότητας του νησιού. Στόχος αυτή τη φορά του εν λόγω εθνικιστικού παραληρήματος το αντιρατσιστικό φεστιβάλ «</span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">Rainbow</span><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">» που λάμβανε χώρα την ίδια στιγμή στο χώρο εκδηλώσεων του δήμου Λάρνακος.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">Αποτέλεσμα της επίθεσης πολλοί τραυματίες από τη μεριά των αντιρατσιστών μ’ έναν εξ αυτών μαχαιρωμένο στο στήθος! Η αστυνομία σε αγαστή συνεργασία με τους «αγανακτισμένους» πολίτες κατάφερε να συλλάβει 6 άτομα όλα κατά κάποιο παράδοξο(;) τρόπο απ’ την μεριά των ανθρώπων που δέχονταν(!!) την επίθεση. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">Αυτό εν τάχει είναι περίπου το ιστορικό. Για όσους ενδιαφέρονται υπάρχει επίσης βιντεάκι στο </span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">youtube</span><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">* στο οποίο φαίνονται αρκετά από τα πιο πάνω στοιχεία.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">Αυτό όμως που φαίνεται για ακόμη μια φορά να εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας είναι η έμπρακτη απόδειξη της ύπαρξης κομματιών της κυπριακής κοινωνίας τα οποία μέσα στα πλαίσια μιας, αν μη τι άλλο, α-πολίτικης κουλτούρας αντιδρούν σε κοινωνικά φαινόμενα (όπως αυτό λ.χ. της οικονομικής μετανάστευσης) με υπερσυντηρητικά αντανακλαστικά ανασύροντας από τα χρονοντούλαπα της ιστορίας συμπεριφορές και ρητορείες μίσους και ρατσισμού.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">Δε γράφω τη συγκεκριμένη επιστολή για να ερμηνεύσω , και πώς θα μπορούσε εξάλλου σε μια μόνο επιστολή να γίνει αυτό, το φαινόμενο. Αυτό που έχει κυρίως σημασία να επισημανθεί στην παρούσα φάση είναι η πράξη αυτή καθ’εαυτή.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">Η πράξη δηλαδή και το εννοιολογικό της φορτίο. Είναι η πράξη σαν απόδειξη μιας βαθιάς υποκριτικής κοινωνίας και μιας κοινωνίας που τρώει από τις σάρκες της λαίμαργα και βουλιμικά. Είναι η πράξη ίσως και σαν προάγγελος άλλων πιο βαθιών αλλά και πιο σκληρών συγκρούσεων. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">Σε όσους αμφέβαλλαν ή χειρότερα σε όσους εθελοτυφλούσαν μέχρι χθες θεωρώ πως σήμερα αποδεικνύεται αναμφισβήτητα το τέλμα κι η φαυλότητα που έχουν κατασκηνώσει μεγαλοπρεπέστατα σε μερίδες του κυπριακού λαού. Αυτό προφανώς αντανακλάται κι εντός βουλής κι όχι μόνο αντανακλάται αλλά ενισχύεται και επιστρέφεται με τη σειρά του οπλίζοντας αυτά τα κομμάτια του κόσμου με εύηχες λέξεις, ορολογίες και τελικά </span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">de</span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;"> </span><span style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">facto</span><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;"> νομιμοποίηση.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">Καμία ωραιοποίηση όμως και καμιά εύηχη λέξη δε μπορεί να κρύψει τη σαπίλα και τη μπόχα που αναδύουν οι έννοιες, και τελικά αυτό έχει σημασία, της ξενοφοβίας και του ρατσισμού.Κανένας προσχηματικός λόγος δε μπορεί να αντέξει το βάρος της πραγματικότητας που εκφράζεται μ’ αυτό τον αισχρό και παράλογο τρόπο.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">Ο εθνικισμός κι ο ρατσισμός φαίνεται να αναζωπυρώνονται σε μια χώρα που υπέφερε και συνεχίζει να υποφέρει απ’ αυτά κι ειδικά στη σύγχρονή της ιστορία. Και αυτό γίνεται πιο ξεκάθαρο-και πιο προβληματικό-όταν παρατηρήσεις ποιοι είναι οι φορείς αυτής της επανεμφάνισης..Ψευδοαγωνιστές, αριβίστες, παραπλανημένοι νεαροί, φερέφωνα και εργαλεία των κομματικών μηχανισμών και ακροδεξιά απολιθώματα. Άτομα δηλαδή που είτε δεν έχουν ιδέα από ιστορία ή άτομα που έβαλαν την ιστορία στο κρεβάτι του Προκρούστη «κόβωντας» ή αντίθετα «ξεχειλώνοντας» κατά το δοκούν.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">Το θετικό απ’ αυτό το περιστατικό είναι η ειλικρινής αντίδραση όλων αυτών οι οποίοι χωρίς δεύτερες σκέψεις καταδίκασαν και καυτηρίασαν τέτοιου είδους πράξεις κι ενέργειες (και προφανώς δίνω περισσότερο βάρος στην αντίδραση από μέρους των απλών καθημερινών ανθρώπων). Αυτό και μόνο δείχνει πως υπάρχουν ακόμη υγιή κομμάτια στην κυπριακή κοινωνία που μπορούν να αναγνωρίσουν και να διαχωρίσουν σοβαρές πολιτικές θέσεις και απόψεις από οπαδικούς χουλιγκανισμούς που επιμένουν να αυτοχαρακτηρίζονται ως πολιτικές πρωτοπορίες.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">Μένω ως εδώ, πριν κλείσω την επιστολή μου όμως θα ήθελα να προσθέσω μια αναφορά σ’ ένα κείμενο του 19<sup>ου</sup> αιώνα την «1<i>8η Μπρυμαίρ του Λουδοβίκου Βοναπάρτη» από τον Κ. Μαρξ</i> όπου ο συγγραφέας ξεκινάει ως εξής: <i>«Ο Χέγκελ κάνει κάπου την παρατήρηση ότι όλα τα μεγάλα κοσμοϊστορικά γεγονότα και πρόσωπα παρουσιάζονται δυο φορές. Ξέχασε όμως να προσθέσει: <b>τη μια φορά σαν τραγωδία, την άλλη σαν φάρσα</b>.»</i></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;">Την τραγωδία την έχουμε ζήσει, αν αφήσουμε τέτοιους είδους ομάδες να συνεχίσουν να αλωνίζουν ελεύθερα σίγουρα ο ιστορικός του μέλλοντος θα εντοπίσει τις ανάλογες αντιστοιχίες με την προηγούμενη ρήση.. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt;"><span> </span><span> </span></span></div><span lang="EL" style="font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"> * : <a href="http://www.youtube.com/watch?v=BlXk4ogvrY4&feature=player_embedded"><i>http://www.youtube.com/watch?v=BlXk4ogvrY4&feature=player_embedded</i></a></span>Mr_Kitehttp://www.blogger.com/profile/17899041538091322734noreply@blogger.com0