Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011
Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011
1.Είναι προφανές ότι ο κόσμος που κατεβαίνει καθημερινά στην πλατεία συντάγματος είναι ένα ετερόκλητο πλήθος που περιλαμβάνει εργαζομένους, ανέργους, φοιτητές, μαθητές, συνταξιούχους αλλά και αρκετούς μικροαστούς, ελεύθερους επαγγελματίες που πλήττονται και μικροαφεντικά. Όπως είπε και ένας φίλος: συναντιέται ένα συντηρητικό και ένα ριζοσπαστικό (ή έστω πιο προοδευτικό) κομμάτι ανθρώπων υπό την αιγίδα του μεγάλου συγκολλητή: της Δημοκρατίας.
2.Το ετερόκλητο πλήθος μαζί με τους δεκάδες πλέον πάγκους μικροπωλητών, την τσίκνα και τις μουσικές, έχει δώσει ένα πανηγυριώτικο χαρακτήρα στην όλη φάση. Κάτι που δεν είναι αναγκαστικά αρνητικό, αν σκεφτεί καμιά ότι η κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας, που περικυκλώνεται από βουλή, υπουργείο, κυριλέ ξενοδοχεία και γενικά αποτελεί τουριστική ατραξιόν, έχει γίνει «γυφταριό» και χαλάει τη μόστρα της τουριστικής βιομηχανίας.
3.Το αντικειμενικά κοινό αίσθημα είναι η δυσφορία ενώ η διάθεση για συνεύρεση, συζήτηση, επικοινωνία, βόλτα, κωλοβάρεμα, παιχνίδι είναι εμφανής.
2.Το ετερόκλητο πλήθος μαζί με τους δεκάδες πλέον πάγκους μικροπωλητών, την τσίκνα και τις μουσικές, έχει δώσει ένα πανηγυριώτικο χαρακτήρα στην όλη φάση. Κάτι που δεν είναι αναγκαστικά αρνητικό, αν σκεφτεί καμιά ότι η κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας, που περικυκλώνεται από βουλή, υπουργείο, κυριλέ ξενοδοχεία και γενικά αποτελεί τουριστική ατραξιόν, έχει γίνει «γυφταριό» και χαλάει τη μόστρα της τουριστικής βιομηχανίας.
3.Το αντικειμενικά κοινό αίσθημα είναι η δυσφορία ενώ η διάθεση για συνεύρεση, συζήτηση, επικοινωνία, βόλτα, κωλοβάρεμα, παιχνίδι είναι εμφανής.
4.Είναι σαφές ότι ο κόσμος που συμμετέχει στις συνελεύσεις από τις 9-10μμ και μετά και ο κόσμος που κατεβαίνει για νταούλια, μούντζες και ανέμισμα ελληνικών σημαιών δεν ταυτίζεται (απόλυτα). Όποια πηγαίνει στο σύνταγμα γύρω στις 9-10μμ (ώρα έναρξης της συνέλευσης) θα δει αυτόν τον κόσμο (το συντηρητικό κομμάτι) να απομακρύνεται εκείνη την ώρα. Αυτό είναι πλέον δεδομένο και αποτυπώνεται και στις αναφορές στη συνέλευση περί των «πάνω» και των «κάτω».
5.Όσον αφορά στη δυναμική της συνέλευσης θα πρέπει να προσέξουμε την ανάδυση μιας νέας γραφειοκρατίας. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, οι οργανωτές των ομιλιών είναι αυτοί που σε μεγάλο πλέον βαθμό καθορίζουν το τι γίνεται. Μερικά παραδείγματα:·Από την Παρασκευή το βράδυ όπου πραγματοποιήθηκε το πρώτο έντυπο ψήφισμα δεν υπάρχει πλέον καμιά έντυπη αποτύπωση των όσων γίνονται, λέγονται και αποφασίζονται.·Από την Κυριακή οι ίδιοι άνθρωποι που εναλλάσσονται στα τραπεζάκια και συντονίζουν τη συνέλευση αποφάσισαν να περικόψουν τον χρόνο ομιλίας από 3 λεπτά σε 1,5! Αποφάσισαν να κατεβάσουν το πανό «καρφώνω την πρώτη μου λέξη: οδόφραγμα…» και να το αντικαταστήσουν με πανό της Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου. Απέκρυψαν 2 φορές περιστατικά τραμπουκισμού της διαβόητης ομάδας περιφρούρησης προς μετανάστες και στη συνέχεια καλύψανε είτε με ψέματα είτε με τσαμπουκάδες τα περιστατικά. Αποφάσισαν να αλλάξουν τον τρόπο διανομής του λόγου (τα περίφημα χαρτάκια) επιλέγοντας ουσιαστικά σε πολλές περιπτώσεις το ποιες μιλάνε. Δεν είναι τυχαίο που συγκεκριμένα άτομα ξανά και ξανά παίρνουν το λόγο. Δεν είναι τυχαίο ότι προτάσεις που σημαίνουν πρακτική δράση θάβονται (όπως π.χ. το μπλοκάρισμα των μηχανημάτων του μετρό –κάτι που μόνο χθες έγινε από τους «δεν πληρώνω» και όχι από τη συνέλευση).
·Από την Παρασκευή όπου οι ομιλίες γινόταν πραγματικά από την οποιανδήποτε (τότε το σύστημα με τα χαρτάκια ήταν διαφορετικό, δεν έπαιζαν κληρώσεις) και φάνηκε ότι οι οργανωτές έχασαν λίγο την μπάλα ( π.χ. το άνευρο και δήθεν απολιτίκ προτεινόμενο κείμενό τους άλλαξε αρκετά, η «πραγματική» έγινε «άμεση» δημοκρατία κλπ), η πλειοψηφία των ομιλητών τείνει να αποτελείται από αριστερούς και φοιτητοπατέρες ή μέλη γκρουπούσκουλων που νομίζουν ότι βρίσκονται σε αμφιθέατρο και αγορεύουν ουρλιάζοντας για να ξεσηκώσουν χειροκροτήματα.
·Από το Σαββάτο και έπειτα, έρχονται και ξαναέρχονται σχεδόν τα ίδια ζητήματα (προϊόν των διαβουλεύσεων των οργανωτών), περιορίστηκε ο χρονικός ορίζοντας λήψης αποφάσεων (μέχρι τα μεσάνυχτα!) και είναι ηλίου φαεινότερων ότι ΔΕΝ υπάρχει καμία διάθεση και βούληση από τους οργανωτές, να γίνουν πρακτικές κινήσεις, όπως πχ το απλό μια πορεία στις γειτονιές των μεταναστών που να τους καλεί στο Σύνταγμα, παρεμβάσεις στους γύρω χώρους εργασίας, αρχίζοντας από τα φαστ-φουντάδικα όπου οι εργαζόμενες έχουν κυριολεκτικά λιώσει στη δουλειά τις μέρες αυτές (ρίξτε μια ματιά στο έβερεστ). Αυτό που ενδιαφέρει το οργανωτικό σχήμα είναι η δημιουργία ενός φόρουμ, που θα κοντρολάρετε και δεν θα προβαίνει σε τίποτα άλλο πέρα από ομιλίες και ψηφοφορίες χωρίς αντίκρισμα.
·Είναι πραγματικά μυστήριο το αν λειτουργούν οι περίφημες θεματικές ομάδες εργασίας οι οποίες ψηφίστηκαν. Η δική μου εμπειρία, που επιδίωξα να συμμετάσχω, καθώς και ορισμένων φίλων είναι ότι είτε οι θεματικές ομάδες είναι ανύπαρκτες, είτε αυτές που υπάρχουν περιορίζονται στο να σε αντιμετωπίζουν σαν «χέρια για λάντζα»: «Τακτοποίησε αυτά τα φάρμακα», «καθάρισε εκεί πέρα» κλπ, ομάδες δηλαδή που έχουν διεκπεραιωτικό ρόλο και δεν συνεισφέρουν στην συνέλευση με μια βαθύτερη επεξεργασία ζητημάτων. Συγκεκριμένα, ρωτώντας κάποιον στην γραμματεία για το αν οι θεματικές συνελεύσεις προτείνουν πράγματα στη γενική συνέλευση, η απάντηση ήταν, «όχι γιατί είναι πολλές!!!».
6.Ας πάμε τώρα στην Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου η οποία έχει καταλάβει κεντρική θέση στο όλο σκηνικό. Ενώ λοιπόν οι οργανωτές εμφανίζονται σαν ακομμάτιστοι και γενικώς ανοιχτοί σε προτάσεις είναι ήδη λίγο-πολύ χωμένοι σε κομματικούς μηχανισμούς. Ασχέτως με την διαφωνία που έχω με τις θεωρητικές ονειρώξεις των αριστερών οικονομολόγων για λογιστικό έλεγχο του χρέους, λες και το χρέος είναι λογιστικό και όχι κοινωνικό-ταξικό ζήτημα, πρέπει να ξέρουμε ότι αυτό το αμιγώς πολιτικό μόρφωμα έχει κάτσει σαν «καπέλο» στα κεφάλια μας, καθώς το τραπεζάκι και το πανό του έχει γίνει πρώτη μούρη στο καβούρι.Για να μην πλατειάσω μπορεί η καθεμία να πληκτρολογήσει «ελε» στο google και να δει την επιτροπή «σοφών» όπου φιγουράρουν ο Λαφαζάνης (σύριζα) η Σακοράφα (διαγραμμένη βουλευτής του πασοκ), ο Παπασπύρου (πρόεδρος της αδεδυ), διάφορα συνδικαλιστικά στελέχη της ΓΣΕΕ, αριστεροί πατριώτες δημοσιογράφοι τύπου Δελαστίκ, «ευαίσθητοι» καλλιτέχνες κλπ....μιλάμε για πολύ ακομμάτιστη και απολιτικ φάση δηλαδή. Με απλά λόγια μας κοροϊδεύουν μέσα στη μάπα μας. Και ενώ υποτίθεται ότι παίζει κράξιμο στα κόμματα και τους επαγγελματίες του συνδικαλισμού η ΕΛΕ είναι εκεί και μαζεύει υπογραφούλες…
7.Φυσικά, το «καπέλο» των οργανωτών θα παραμένει στη θέση του για δυο λόγους. Πρώτον, γιατί αναπαράγεται η λογική της ανάθεσης. Δεν είναι λίγες αυτές (πέραν των οργανωτών) που δικαιολογούν τα «λάθη», τα «μεμονωμένα περιστατικά» αδιαφάνειας και πολιτικαντισμού, την «διαδικασιολαγνεία», με το κλασσικό αριστερό επιχείρημα «εμείς είμαστε εδώ όλη μέρα», «εγώ είμαι τόσες μέρες άυπνος και τρέχω»… ξεχνώντας φυσικά ότι πολύς κόσμος που συμμετέχει δεν έχει αντικειμενικά χρόνο να είναι όλη την ημέρα εκεί. Ξεχνώντας ότι ο διαφορετικός βαθμός συμμετοχής δε δικαιολογεί ότι θα μας κάτσουν και στο σβέρκο. Άλλωστε υποτίθεται ότι κανείς δε μένει εκεί με το ζόρι, αλλά ατομικά (άλλη μούφα και αυτό) αποφασίζει να στηρίξει την φάση. Ο δεύτερος λόγος, είναι η έλλειψη πρακτικών δράσεων. Προς το παρόν (και ελπίζω να διαψευστώ) δεν έχει γίνει κανένας απολογισμός του τι συμβαίνει μέχρι τώρα. Παράλληλα, μια πλειάδα ομιλητών, από χθες (31/5), άρχισε να τοποθετεί στο κέντρο την ίδια τη συνέλευση ως«εργαστήρι διαπαιδαγώγησης στη δημοκρατία» ενώ οι γενικόλογες καταγγελίες της κυβέρνησης και του μνημονίου, δεν έχουν συνοδευτεί από οποιαδήποτε άλλη δράση προς αυτή την κατεύθυνση. Η ύπαρξη και η διόγκωση της συνέλευσης φαίνεται ότι αποτελεί τον μοναδικό στόχο των οργανωτών.
8.Μια ακόμη παρατήρηση για τα «μεμονωμένα περιστατικά» τραμπουκισμού μετανάστη και παράδοσης μετανάστη στους μπάτσους, από την ομάδα περιφρούρησης. Επίσης, η ίδια ομάδα έχει παρέμβει επανειλημμένα π.χ. για να αρπάξει μικρόφωνα ή να κάνει τσαμπουκά όταν από το σώμα της συνέλευσης υπάρχουν κάποιες που παρεμβαίνουν στις διαδικασίες χαλώντας τη δημοκρατική σουπίτσα. Τουλάχιστον για μένα, έχει γίνει ξεκάθαρο ότι η ομάδα περιφρούρησης παίζει κατασταλτικό ρόλο. Ειδικά, οι επιθέσεις της απέναντι στους μετανάστες είναι αποτέλεσμα της θέλησης των διοργανωτών να κρατήσουν στον ίδιο χώρο και το κομμάτι των ανθρώπων που είτε είναι συντηρητικό ή ακροδεξιό, χαϊδεύοντάς παράλληλα τα αυτιά των αντιφασιστών. Αν δεν υπήρχαν πρωτοβουλίες ανθρώπων που κάνουν πράξη την αλληλεγγύη στους μετανάστες, που την πέφτουν στις ρατσιστικές και εθνικιστικές απόψεις και συμπεριφορές, τότε θα είχαμε μόνο λεκτικές φούσκες στις οποίες αρέσκονται οι διάφοροι επαγγελματίες της πολιτικής. Άλλωστε, η «επίλυση» της κρίσης μέσω των προτάσεων της ΕΛΕ και των ειδικών της, όπου το κράτος και πάλι είναι εγγυητής για την εφαρμογή αυτών των προτάσεων (π.χ. εθνικοποιήσεις τραπεζών και επιχειρήσεων), δεν απέχει από τις κραυγές για ένα πιο αποφασιστικό και σκληρό κράτος που θα υπερασπίζεται το εθνικό ή λαϊκό συμφέρον.
9.Κλείνοντας, αν οι συνελεύσεις συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο το πράγμα σύντομα θα απονευρωθεί και θα γίνει εργαλείο των πολιτικών σκοπιμοτήτων των οργανωτών. Αν δεν μπούνε σε εφαρμογή οι θεματικές συνελεύσεις που θα έχουν χαρακτήρα εισηγητικό και βαθέματος του περιεχομένου, θα αναμασιούνται τα ίδια και τα ίδια (κυρίως) αριστερά σλόγκαν χωρίς αντίκρισμα και το περιεχόμενο δεν θα μπει ποτέ στο κέντρο της συζήτησης. Αν δεν γίνουν πρακτικές κινήσεις ενδείξεις αλληλεγγύης π.χ. πορείες στις γειτονιές των μεταναστών, αν δεν οργανωθούν πρακτικές άρνησης πληρωμών π.χ. λογαριασμοί κοινής ωφέλειας, μεταφορές και υγεία, αν δεν πάρουν πόδι οι αριστεροί πατρόνοι της ΕΛΕ και η ανοχή απέναντι στον εθνικισμό και τις ρατσιστικές συμπεριφορές…είναι δυστυχώς μαθηματικά βέβαιο ότι όλη η δυναμική που υπάρχει επί του παρόντος θα παραμένει εγκλωβισμένη στις ανατάσεις χεριών και στις μεγαλοστομίες και θα λειτουργήσει προς όφελος των νέων επίδοξων ηγεμονίσκων. Αν πραγματικά θέλουμε να «πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας» και να τα «αλλάξουμε όλα» οφείλουμε να αρχίσουμε από το ίδιο το κοινωνικό εγχείρημα της πλατείας συντάγματος, καταργώντας τους ειδικούς της πολιτικής, κάνοντας πράξεις τα συνθήματα αυτά.
Ετικέτα: αναδημοσιεύσεις
Subscribe to:
Αναρτήσεις (Atom)
