Υπάρχει ένα θέμα που με απασχολεί.Πώς γίνεται αυτές οι μαύρες και οι ανάφεντες οι λέξεις να είναι πάντα τόσο άπιαστες.
Και να πεις δεν προσπαθείς,δεν το παλεύεις,σκατά..Πάντα θα υπάρχει μια λέξη που θα σου ξεφεύγει ό,τι και να κάνεις.Πού είσαστε,σε ποιό καντούνι του μυαλού κολλήσατε;
Μερικές φορές τις νιώθεις κιόλας που κουνιούνται μέσα σου-αυτές σίγουρα είναι οι χειρότερες στιγμές.

Τις άλλες φορές(τις πιο λίγες) τις πετυχαίνεις και εκεί στήνεται ένα μικρό πανηγυράκι που λλόου σου.Τί να πω;

Ακόμη και αυτά που γράφω τώρα δεν κοντεύουν σ' αυτά που μου υπαγορεύουν το μυαλό και οι αισθήσεις μου.
Αν είχαν μυρωδιά οι Λέξεις σίγουρα θα ήταν αυτή του λεμονανθού.Έντονη και διακριτική, θάλασσα και βουνό, λεμόνι και ανθός...