συνεχίζεται..συνεχιζόταν και μάλλον θα συνεχιστεί γι ακόμη λίγο!
Δε θα μπορούσε να ήταν παρά ένα κακόγουστο αστείο του μυαλού λίγο πριν ανοίξει τα μάτια για το πρωινό του ραντεβού με τον κόσμο.
Εδώ και λίγο καιρό η μοναδική του ανακούφιση κι οι μοναδικές στιγμές πραγματικής ηρεμίας  βρίσκονταν αφότου έσβηναν τα φώτα στο υπνοδωμάτιο.
Όλα τ' άλλα τα 'βρισκε ανυπόφορα. Πρώτα και πάνω απ' όλα όμως του φαίνονταν αδιάφορα κι ανούσια κάτι σαν ζεστή "φλατ" μπύρα.
"..υπέκυπταν πρόθυμα στη γοητεία του Νάρκισσου, του νέου με το όμορφο παρουσιαστικό και τα άψογα ελληνικά, τους λεπτούς τρόπους τη διεισδυτική στοχαστική ματιά και τα λεπτά καλογραμμένα χείλη."
Αυτό ήταν το τελευταίο πράγμα που είχε διαβάσει το προηγούμενο βράδυ από το βιβλιαράκι που πήρε στα χέρια πριν μια βδομάδα περίπου.
Αυτή η πρόταση ήταν με άλλα λόγια που σφήνωσε στη σκέψη του λίγο πριν τον πάρει ο ύπνος και με βάσει αυτήν ακριβώς "περπάτησε" σ' αυτά τα μεταμεσονύχτια ονειρικά καντούνια ψάχνοντας λίγες σταγόνες για να ξεδιψάσει την αγωνία που τον έπνιγε τον τελευταίο χρόνο.
Αυτή η καριόλα η αγωνία πώς κάθε φορά του ξεγλιστρούσε και τον έκανε κομμάτια ούτε ο ίδιος ο κ.Freud να κατέβαινε δεν θα μπορούσε να τη δικαιολογήσει. Ίσως ο κ.Lexotanil κάτι να 'κανε άλλα κρίμα που δεν ήταν οπαδός των χημικών "γάμων"!
Ήταν τρομερός όμως ο τρόπος που το μυαλό του πήρε το προηγούμενο και το κανε σμπαράλια. Μια απλή περιγραφή χαρακτήρα η οποία μεταφράστηκε, με άξονα το ίδιο απλά όνομα, σε μια ιστορία που αν την έπαιρνες αυτούσια 25 κωλοτούμπες να 'κανες δεν θα επέστρεφες ποτέ πίσω στην αρχική πρόταση.
Ποια "μη-πληρότητα", ποιο λιμάνι, ποια μαθήματα φωτογραφίας;;

Ίσως κάποια μέρα να καταφέρει να σηκώσει το κεφάλι. Λίγο χρειάζεται σε τέτοιες στιγμές. Είναι αυτό το ελαφρύ σπρώξιμο στην άκρη του γκρεμού, όπως της μαμάς Guillemot, που ίσως τον αναγκάσει να βγάλει φτερά. Έτσι μπορεί να καταφέρει το λίγο πιο ψηλά.
Δεν χρειάζονται δυσθεώρητα ύψη και στρατόσφαιρες..Αλλά αυτό θα το καταλάβει στο πρώτο του φτερούγισμα.
Πάντως αισιοδοξώ για λλόου του.

(Με τόση φαντασία είναι απλά θέμα χρόνου...μάλλον!)