In Absentia: Κυμαινόμενα κείμενα ή/και η κακοφωνία των συλλογισμών

Τρίτη 5 Απριλίου 2011

Κυμαινόμενα κείμενα ή/και η κακοφωνία των συλλογισμών

Το κείμενο με τη μουσική ή καλύτερα η μουσική μέσα στο κείμενο.

Κακόφωνος ίσως να φαίνεται στην αρχή ο συλλογισμός αυτός αλλά ίσως με μια πιο διεισδυτική ματιά να είναι αρμονικότερος.

Πρώτα ήταν το κείμενο. Μια σειρά από λέξεις, που συγκλίνουν (ή αποκλίνουν) σ’ ένα γενικότερο νόημα(ή όχι). Συγγραφέας ή αντιγραφέας(scriptor) ο οποίος έραψε και τελείωσε.

Παράλληλα έχουμε την μουσική και την καθολική ικανότητα της να διεισδύει «ύπουλα» και να διαταράσσει κανονικότητες και στασιμότητες. Ακόμη και μέσα σ’ ένα κείμενο.

Το ίδιο κείμενο δηλαδή ενσωματωμένο μέσα σ’ ένα τραγούδι ή η ανάγνωση με συνοδεία μουσικής στροβιλίζει τις λέξεις και τις επανατοποθετεί με μια διάταξη μέχρι πρότινος άγνωστη ή καλύτερα άφαντη.

Μια νότα η οποία θα δονήσει και θα κινητοποιήσει γωνίες τις αντίληψης και των συναισθημάτων οι οποίες είναι καλά φυλαγμένες συνειδητά ή όχι για λίγες και μόνο στιγμές, μοιραία θα μεταμορφώσει και θα εμπλουτίσει το κείμενο.

Θα μεγαλώσει τόσο όσο δεν μεγάλωσε ποτέ. Θα φουντώσει μόνο και μόνο για να επαναξιολογηθεί και να ξε-φουντώσει.Έτσι θα ξανα-αποτυπωθεί στο χαρτί πιο ζωντανό, πιο τροφαντό, πιο μυρωμένο!

Αν οι ίδιες οι προτάσεις μπορούν και ξεχειλίζουν από τα περιθώρια των κειμένων τους, τότε οι ίδιες προτάσεις πάνω στις πλάτες των νοτών εκρήγνυνται κι εκτοξεύονται σαν κομμάτια πυρωμένης λάβας.