Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009
Δεν θ' απαρνηθείς ούτε μια στιγμή γαλήνης
ούτε μια διαστροφής
Δεν θ' απαρνηθείς ούτε δαίμονες
ούτε κι αγγέλους
Αυτή την τζούρα θα κατεβάσεις στα πιο βαθιά σώψυχά σου
Θα την κολλήσεις σαν ανίατη αρρώστια και θα γίνεται Ένα
Το Ένα,το Πραγματικό,το Βάρος το σωτήριο
Τιμή και δόξα σε σένα αιώνιε σχοινοβάτη
"Όμορφο φαντάζει από δω κάτω το καινούργιο σου Κοντάρι"
Ετικέτα: Οι ''δικές'' μου λέξεις
Subscribe to:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου