Ένα κουβάρι οι σκέψεις του,κι όλο αιμορραγούσαν.Οι λέξεις στεγνές,οι φωνές έχασαν την μουσική τους,στα μάτια του στράγγισε το χρώμα.

Το βράδυ ξύπνησε από ένα όνειρο γαλάζιο.Στο μυαλό του το είχε δει ξεκάθαρα.Το πρωί λίγο μετά το χάραμα-με τον ήλιο που τόσο αγάπησε παρέα-ντύθηκε τη θάλασσα.

Δεκαέξι στιγμές μετά έγινε η Θάλασσα....